Kabbalistische levensboomDe kabbalistische levensboom is een model waarmee hermetische kabbalisten het gehele universum en het ontstaan ervan symbolisch voorstellen. Deze levensboom heeft een andere vorm dan degene die de joodse kabbalisten kenden. De eerste publicatie waarin deze levensboom voorkwam was Athanasi Kirchers Oedipus Aegypticus uit 1652. Robert Fludd nam dit diagram in aangepaste vorm over in zijn Complete Works uit 1617. BeschrijvingDe tien sefirot samen met de paden ertussen worden de tweeëndertig paden van de wijsheid genoemd. De sefirot worden in de kabbala gezien als de 10 attributen / emanaties waarmee God de wereld heeft geschapen en waardoor hij zich manifesteert:
Tussen Binah en de volgende sefira is er een onzichtbare sefira die "Da'ath" of Kennis wordt genoemd. De tien sefirot bevinden zich op een van de drie "zuilen"; de linkse zuil heet Strengheid, de middelste Mildheid en de rechtse Genade. Volgens de kabbala ontstond uit 'het Onbepaalde' eerst Kether, dan Chokmah en daarna Binah die de Hemelse Driehoek vormen. Daaruit ontstond de rest. De vier wereldenDe middeleeuwse kabbalisten verdeelden de levensboom in "vier werelden" van scheppingsmanifestatie. God werd verondersteld aanwezig te zijn in elk van deze vier werelden die ieder symbolisch voorgesteld werden door een letter uit het tetragrammaton, de heilige naam JHVH (bestaande uit de vier Hebreeuwse letters Yod, He, Vau, He) meestal vertaald als "Jehova", of "Jahwe". Die vier werelden zijn:
MeditatieDe kabbalistische levensboom wordt bij esoterische tarot gebruikt als meditatiemiddel. Aan de leden van het 19e-eeuwse magische genootschap van de Golden Dawn werden graden toegekend naarmate zij verder gevorderd waren op de paden van deze levensboom. Zie ook
Externe linkBron
Information related to Kabbalistische levensboom |