Lodewijk Willem in Beieren
17 januari 1884 - 5 november 1968
Lodewijk Willem in Beieren.
Hertog in Beieren
Periode	1884-1968
Geboren	Tegernsee, Duitse Keizerrijk
Vader	Karel Theodoor
Moeder	Maria José van Bragança
Dynastie	Huis Wittelsbach Huis Palts-Birkenfeld-Gelnhausen
Partner	Eleonore Anna Lucie zu Sayn-Wittgenstein-Berleburg
Kinderen	Max van Beieren (adoptief)
Portaal    Duitsland

Lodewijk Willem Karel Norbert Theodoor Johan Herzog in Bayern (Slot Tegernsee, 17 januari 1884 — Wildbad Kreuth, 5 november 1968) was een Beierse hertog uit het Huis Wittelsbach.

Lodewijk Willem was als eerste zoon van hertog Karel Theodoor en zijn tweede vrouw Maria José van Bragança tevens de erfzoon van de hertogelijke titel. Zodoende werd hij in 1909, na het overlijden van zijn vader, het hoofd van de hertogelijke tak in Beieren.

Hij trouwde met prinses Eleonore Anna Lucie zu Sayn-Wittgenstein-Berleburg op 19 maart 1917. Het huwelijk bleef kinderloos. Daarom adopteerde Lodewijk Willem, na het overlijden van zijn vrouw op 20 februari 1965, zijn achterneef Max, prins van Beieren, teneinde een titelerfgenaam te hebben. Deze verkreeg vervolgens formeel de naam Herzog in Bayern maar voert volgens het huisrecht de titel Prinz von Bayern. Aangezien Max van Beieren geen mannelijke nakomelingen heeft, dreigt deze hertogelijke titel met hem uit te sterven.

In 1900 ontving de prins, toen nog minderjarig (16 jaar oud), van koning Leopold II van België, het grootlint van de Leopoldsorde als huwelijksgeschenk ter ere van zijn zus.^[1]