|
Oppervlakte-actieve stofEen oppervlakte-actieve stof, ook wel surfactant (van surface active agent) genoemd, is een stof die de oppervlaktespanning van een vloeistof verlaagt. Een vloeistof met verlaagde oppervlaktespanning kan gemakkelijker grote oppervlakken vormen. Dit heeft tot gevolg dat de vloeistof gemakkelijker schuim vormt. Door een beetje oppervlakte-actieve stof, bijvoorbeeld afwasmiddel toe te voegen aan water, kan men dit water gebruiken om bellen te blazen. Een meer praktische toepassing is in zeep, waar het wordt gebruikt om het water en de zeep makkelijker in het textiel te laten dringen. Oppervlakte-actieve stoffen zijn amfifiele stoffen, dat wil zeggen verbindingen met een hydrofobe en een hydrofiele groep; zij zijn daardoor zowel in polaire als in apolaire stoffen oplosbaar. Aangezien polaire moleculen elkaar aantrekken, zullen de moleculen van de oppervlakte-actieve stof zich vooral aan de grensvlakken van de vloeistof bevinden. Als daar geen plaats meer is, vormen ze micellen. De concentratie van een oppervlakte-actieve stof waarbij deze micellen gaat vormen wordt de kritische micelconcentratie genoemd. Oppervlakte-actieve stoffen worden vaak gemaakt van plantaardige en dierlijke oliën en vetten of van aardolie. Voorbeelden zijn reinigende middelen als Emulgatoren als IndelingOppervlakte-actieve stoffen worden onderscheiden op basis van hun hydrofiele functionele groep; de hydrofobe groep is in de meeste gevallen een koolwaterstofgroep. De hydrofiele groep kan zijn:
ToepassingenOppervlakte-actieve stoffen worden onder andere toegepast in:  Zie de categorie Surfactants van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Information related to Oppervlakte-actieve stof |
