De titel Roma hint naar de gouden periode van de Italiaanse cinema, het neorealisme van grootmeesters Rossellini (Roma città aperta, 1945) en De Sica, die de ‘gewone mens’ portretteerden. Maar de naam is allereerst het Roma van Mexico-Stad, de wijk waar Cuarón opgroeide[1].
Productie
Op 8 september 2016 kondigde Alfonso Cuarón zijn nieuwste project aan over een Mexicaanse familie in de jaren 1970.[2]
Toen Cuaróns vaste cameraman Emmanuel "Chivo" Lubezki onvoorzien wegviel, besloot Cuarón voor de eerste maal zelf achter de camera plaats te nemen.[3]
De productie van de film begon in de herfst van 2016[4] voor het productiehuisEsperanto Filmoj (Esperanto Films)[5]
In april 2018 kwamen de distributierechten in handen van Netflix.
De film kreeg hoofdzakelijk positieve kritieken van de filmcritici. Op Rotten Tomatoes gaf 96% van de 337 recensenten de film een positieve recensie, met een gemiddelde score van 9/10.[7] Website Metacritic kwam tot een score van 96/100, gebaseerd op 50 recensies.[8]
De Volkskrant gaf de film 5 sterren en schreef: "Cuarón betovert en verrast de kijker met subtiele details en herkenbaar menselijk geworstel."[9]NRC gaf de film eveneens 5 sterren en schreef: "Schitterende scènes combineren lyriek met het alledaagse."[10]
Slavoj Žižek schreef dat de film om de verkeerde redenen positief werd ontvangen. Hij stelt dat de meeste aandacht uitgaat naar Cleo's goedheid, en dat veel mensen de film zien als een 'eerbetoon aan Cleo'. Zelf ziet hij meerdere subtiele aanwijzingen die impliceren dat Cleo's goedheid ook haar valkuil is. Door alles wat Cleo in de film meemaakt, stelt hij dat het einde van de film mogelijk het begin is van Cleo's klassenbewustzijn en dat dit de eerste stap is zich te bevrijden van haar ketenen.[11]
· 
· 
