Wapen van GeleenHet wapen van Geleen werd op 13 februari 1889 per Koninklijk Besluit aan de Nederlands Limburgse gemeente Geleen toegekend. Het wapen deed als zodanig dienst tot 1 januari 2001, op die dag fuseerde de gemeente met Born en Sittard tot de gemeente Sittard-Geleen. BlazoeneringDe blazoenering van het wapen luidt als volgt:
Het wapen is goud van kleur met daarop de twee heiligen Marcellinus en Petrus. De gezichten en handen van de heiligen zijn vleeskleurig. Ze hebben beide om het hoofd een gouden aureool. Hoewel het aureool en het schild beide van goud zijn, en dit in de heraldiek in principe niet is toegestaan, is dit wapen geen raadselwapen. Lichaamsdelen mogen toch metaal op metaal of kleur op kleur zijn.[2] Als kleding dragen ze beide een zwarte toga. De beide heiligen houden ook een hand een zilveren zwaard vast dat naar beneden gericht op de grond staat. Met de andere hand houden de heiligen een klein schild vast. Dit schild bestaat uit vier delen. Het eerste en vierde deel zijn rood van kleur met daarop een zilveren kruis. De uiteinden van de armen zijn gesplitst in slangenkoppen. Het tweede en derde deel zijn van zilver met daarop drie rode koeken. De koeken staan, per kwartier, met twee boven en een onder. Het wapen zelf is omgeven door een lint waarop staat: Gemeentebestuur van Geleen. SymboliekHet kleine schild in het wapen toont twee familiewapens: het slangenkruis is afkomstig uit het wapen van de graven van Huyn van Amstenrade en de drie koeken komen uit het wapen van het geslacht Van Gronsveld.[3] De twee heiligen, Marcellinus en Petrus, zijn de parochieheiligen. De zwaarden symboliseren een christelijke martelaarsdood. In 1536 zou een zegel gebruikt zijn waarop de heiligen afgebeeld staan.[4] Vergelijkbare wapensDe volgende wapens hebben op historische gronden overeenkomsten met het wapen van Geleen.
Zie ookBronnen, noten en/of referenties
|