2 Brygada Artylerii Haubic
2 Pomorska Brygada Artylerii Haubic (2 BAH) – związek taktyczny artylerii ludowego Wojska Polskiego. Formowanie i zmiany organizacyjneBrygada została sformowana w rejonie Sum i Buhrynia[2] na podstawie rozkazu nr 001 dowódcy 1 Armii Polskiej w ZSRR 1 kwietnia 1944. W listopadzie 1944 roku w Sumach żołnierze brygady złożyli przysięgę. 19 lutego 1945 Naczelny Dowódca Armii Czerwonej nadał brygadzie nazwę wyróżniającą „Warszawska”, a 4 maja 1945 roku – nazwę wyróżniającą „Pomorska”[a]. 30 kwietnia 1945 roku brygada weszła w skład 5 Dywizji Artylerii. W październiku brygada została rozformowana. Na jej bazie został sformowany 73 pułk artylerii haubic. Z nadwyżek stanów osobowych i sprzętu, pozostałych po likwidacji brygady, został utworzony 90 pułk artylerii haubic. Dowódca
Skład
Stan etatowy liczył 2036 żołnierzy, w tym 237 oficerów, 572 podoficerów 1227 szeregowców. sprzęt:
Działania bojowePierwszą walkę brygada stoczyła w lipcu 1944 wspierając natarcie oddziałów radzieckich nad Turią i Bugiem[3]. Na początku sierpnia uczestniczyła w walkach o uchwycenie przyczółków na Wiśle pod Puławami. We wrześniu brała udział w walkach na przyczółku warecko-magnuszewskim, a następnie w rejonie Karczewa i Międzylesia[3]. Na początku stycznia 1945 brygada wspierała działania wojsk radzieckich nad Wisłą, a następnie uczestniczyła w działaniach 1 Armii WP w operacji warszawskiej, o Wał Pomorski, Kołobrzeg i w obronie wybrzeża Bałtyku[3]. Brygada do walk o Berlin została wprowadzona 27 kwietnia 1945 i wspierała oddziały 1 Armii WP na szlaku od Odry do Kanału Hohenzollernów. Brała również udział w wyzwoleniu obozu koncentracyjnego Sachsenhausen-Oranienburg[3]. W czasie walk o Berlin artylerzyści brygady walczyli w pierwszej linii, a w walkach wyróżniły się 5 i 2 bateria 7 pah[4]. W ostatnim dniu walk o Berlin jedne oddziały brygady znalazły się w Tiergartenie, drugie nad Szprewą, w rejonie stacji kolei miejskiej Bellevue oraz przed pałacem o tej samej nazwie[5]. Brygada do końca wspierała oddziały radzieckie i polskie, które nacierały w rejonie Reichstagu i Bramy Brandenburskiej. Po kapitulacji miasta, artylerzyści zawieszali na tych obiektach biało-czerwone flagi dla upamiętnienia swego udziału w jego szturmie[5]. Po zakończeniu walk o Berlin brygada wykonała 70-kilometrowy marsz do wsi Klessin położonej na zachód od Friesack, powracając do 1 Armii WP[5]. Za wzorowe wykonywanie zadań bojowych w Berlinie brygada odznaczona została Krzyżem Grunwaldu II klasy[5]. UwagiPrzypisy
Bibliografia
|