Ajakidzi (gr.: Aίακίδαι, Aίakίdai) – dynastia królewska rządząca związkiem plemion epirockich Molossów, której członkowie głosili, że wywodzą się od Neoptolemosa, zwanego Pyrrosem („Rudy”), syna Achillesa, bohatera wojny trojańskiej.

Dynastia nazwę swą wzięła od imienia Ajakosa, dziadka Achillesa. Pierwszym znanym historycznym królem Molossów był Admetos, który gościł na swoim dworze Temistoklesa, wodza ateńskiego, ok. r. 470 p.n.e. Tarypasa, wnuka Admetosa, uznaje się za pierwszego, który wprowadził kulturę grecką do swego kraju. Aleksander I, szwagier i zięć króla Macedonii Filipa II, który umieścił go na tronie Molossów, stał się sprzymierzeńcem macedońskim. Za jego panowania Molossowie narzucili swą hegemonię nad pozostałymi plemionami epirockimi. Aleksander, jako król całego Epiru, zainterweniował w sprawy południowej Italii. Najsłynniejszym przedstawicielem dynastii był król Pyrrus, który utworzył lokalne imperium. Po jego śmierci znaczenie Epiru zmalało. Ambicje Aleksandra II były skutecznie hamowane przez Antygonidów z Macedonii. Historia Epiru od jego panowania jest bardzo słabo znana. Za panowania Demetriusza II Aitolikosa, króla Macedonii, Epiroci zbuntowali się przeciw swej królowej Dejdamii, którą zamordowali w Ambrakii ok. r. 232 p.n.e. Na jej śmierci kończy się długa lista królów Epiru. Doszło do zmiany ustroju z monarchii na demokrację. Epiroci utworzyli wówczas federację pod zwierzchnictwem Macedonii, występującą oficjalnie pod nazwą Apeirotai („Epiroci”), którą nazywamy Związkiem Epirockim.

• Hammond N.G.L., Starożytna Macedonia. Początki, instytucje, dzieje, przeł. A. S. Chankowski, PIW, Warszawa 1999, s. 34, 38, 289, ISBN 83-06-02691-8.

• Epir
• Królowie Epiru