Ariel Ortega
Arnaldo Ariel Ortega (ur. 4 marca 1974 w Libertador General San Martín) – argentyński piłkarz występujący najczęściej na pozycji ofensywnego pomocnika. W czasie kariery przezywany el Burrito (Osiołek). Kariera piłkarskaOrtega jest wychowankiem stołecznego River Plate, w którym zadebiutował w grudniu 1991 roku, w spotkaniu przeciwko Platense. Pomocnik szybko otrzymał łatkę dużego talentu. Niski wzrost, przyśpieszenie z piłka przy nodze i świetna technika wzbudziła natychmiastowe skojarzenia z Diego Maradoną, a Ortegę szybko okrzyknięto jego następcą[1]. Po sześciu latach, owocnej gry dla River, zwieńczonej wygraną w Copa Libertadores, zawodnik przeniósł się na Stary Kontynent, zostając w styczniu 1997 roku piłkarzem hiszpańskiej Valencii FC. Po półtora roku, Argentyńczyk kolejny raz zmienił klub, przechodząc do Sampodrii Genua, jako zastępstwo odchodzącego Juana Sebastiana Verona. Rok później – po spadku zespołu do niżej ligi – Ortega został kupiony przez Parmę, z którą wywalczył Superpuchar Włoch. Tam też nie zagościł na długo i latem 2000 roku powrócił do River Plate, w ramach rekompensat za wcześniejszy transfer Hernana Crespo. W 2002 roku piłkarz został zakupiony przez tureckie Fenerbahce za kwotę 6,5 miliona euro. W Turcji forma Ortegi odżyła, a piłkarz miał swój udział w wygranej (6-0) nad lokalnym rywalem Galatasarayem Stambuł[2]. Sielanka nie trwała długo – piłkarz spóźnił się z powrotem ze zgrupowania reprezentacji Argentyny, a sytuacja ta doprowadziła Turków do wrzenia, w efekcie czego nałożyli na Ortegę karę jedenastu milionów dolarów oraz skierowali sprawę do FIFA. Ostatecznie Sportowy Sąd Arbitrażowy zawiesił Argentyńczyka na okres czterech miesięcy, po których został wolnym zawodnikiem[3]. W 2004 roku został piłkarzem Newell’s Old Boys, gdzie grał przez dwa lata. W czerwcu 2006 po raz trzeci w karierze został piłkarzem River Plate. Mimo regularnej gry, jego pobył naznaczony zmaganiami z alkoholizmem. Z klubu był trzykrotnie wypożyczany – w 2008 rok do Indepediente, w 2011 do All Boys i Defensores de Belgrano. W 2012 roku, piłkarz zakończył karierę[4]. Kariera reprezentacyjnaW reprezentacji Argentyny zadebiutował w 1993 roku w spotkaniu przeciwko Niemcom rozegranym w Miami. Był częścią kadry Albicelestes na Mistrzostwach Świata 1994, na turnieju zagrał w meczu z Grecją oraz w ostatnim spotkaniu 1/8 finału z Rumunią[3]. Cztery lata później na Mistrzostwach Świata we Francji był jedną z gwiazd zespołu. Argentyńczycy zostali wyeliminowani z turnieju przez Holendrów, w trakcie spotkania Ortega został wyrzucony z boiska za uderzenie głową bramkarza Edwina Van Der Sara[5]. Piłkarz znalazł się w kadrze zespołu na kolejny turniej w Korei i Japonii. W trakcie mundialu, w spotkaniu ze Szwecją, Ortega zmarnował rzut karny, po dobitce którego Hernan Crespo strzelił gola. Ostatecznie Argentyńczycy odpadli już w fazie grupowej[3]. Wraz z reprezentacją U-23 zdobył srebrny medal Igrzysk Olimpijskich w Atlancie. Uczestnik jednego turnieju o Copa America (1995) i Pucharu Konfederacji (1995), na którym zdobył drugie miejsce. Swój ostatni występ w narodowych barwach rozegrał aż siedemnaście lat od debiutu. W kwietniu 2010 roku, Ortega został powołany przez selekcjonera Diego Maradonę na spotkanie z Haiti, na które powołani zostali tylko zawodnicy grający w lidze argentyńskiej[6]. Łącznie w barwach narodowych rozegrał 87 spotkań i strzelił 16 goli. StatystykiKlub
Reprezentacyjne
SukcesyKluboweRiver Plate
Parma
Newell’s Old Boys
ReprezentacyjneArgentyna U-23
Argentyna
Indywidualne
Przypisy
Bibliografia
Information related to Ariel Ortega |