Arlette Zola
Arlette Zola, właśc. Arlette Jaquet (ur. 29 kwietnia 1949 roku w Fribourgu) – szwajcarska piosenkarka, reprezentantka Szwajcarii w 27. Konkursie Piosenki Eurowizji w 1982 roku. Kariera muzycznaArlette Jaquet zaczęła swoją karierę na początku lat 60., wtedy przybrała pseudonim Arlette Zola nawiązujący do nazwiska jej ojczyma René Quazzoliego, który sfinansował jej pierwsze nagranie w studiu oraz zapewnił kontakty w branży muzycznej. Niedługo potem piosenkarka podpisała kontrakt płytowy z francuską wytwórnią Disc AZ[1]. W 1960 roku wydała swój debiutancki singiel „Non amo non amo che te”[2]. W 1967 roku premierę miała jej pierwsza płyta studyjna zatytułowana Arlette Zola[3], na której znalazły się m.in. utwory „Elles sont coquines”[4], „Deux garçons pour une fille”[5] czy „Je n’aime que vous”[6], który zapewniły jej popularność we Francji[1]. W 1967 roku wygrała międzynarodowy konkurs piosenki organizowany w Bułgarii[1]. W latach 1967-69 roku premierę miały trzy nowe płyty sygnowane imieniem i nazwiskiem artystki[7][1]. Rok później przerwała karierę muzyczną, w 1972 roku wyszła za swojego partnera, któremu w 1979 roku urodziła córkę. Niedługo po narodzinach para zdecydowała się na separację[1]. W latach 80., dzięki nawiązaniu współpracy z kompozytorem Alainem Morisodem, Zola powróciła na scenę muzyczną[1]. W 1981 roku wydała nowy album pt. Les fiancés du lac de Côme[1], a w 1982 roku wygrała krajowe eliminacje eurowizyjne z utworem „Amour on t’aime”[8], z którym reprezentowała Szwajcarię w 27. Konkursie Piosenki Eurowizji organizowanym w Harrogate[9]. 24 kwietnia wystąpiła w finale widowiska i zajęła ostatecznie trzecie miejsce z 97 punktami na koncie, w tym m.in. z maksymalnymi notami 12 punktów z Belgii i Wielkiej Brytanii[10]. Po udziale w konkursie wydała nową płytę, podobnie jak w 1983 roku. W 1984 roku ponownie wzięła udział w krajowych eliminacjach eurowizyjnych, tym razem z utworem „Emporte-moi”, z którym zajęła trzecie miejsce[11]. Rok później wystąpiła w finale selekcji z piosenką „Aime-moi”, z którą również zajęła trzecią pozycję[12]. W 1990 roku ukazał się jej nowy album zatytułowany Mais moi je l'aime[1]. W 2003 roku premierę miała nowa płyta studyjna Zoli zatytułowana Laissez-moi encore chanter, a w 2005 – album pt. Amour... Amitié[1]. W październiku 2007 roku piosenkarka wydała swój nowy album długogrający zatytułowany Le bonheur ne coûte rien[13]. W kwietniu 2009 roku premierę miała jej nowa płyta zatytułowana Mes années 60... souvenirs![14], a trzy lata później – album pt. Encore un tour?[15]. DyskografiaAlbumy studyjne
Przypisy
Linki zewnętrzne |