Z dniem 1 maja 1893 roku, w Klosterneuburgu (2 Korpus), został sformowany Batalion Pionierów Nr 15. Nowa jednostka została utworzona z 1. Batalionu Polowego w Wiedniu należącego do Pułku Inżynieryjnego Nr 2. Batalion był uzupełniany przez 3 Korpus[1][2].
Batalion został podporządkowany komendantowi 49 Brygady Piechoty w Wiedniu, należącej do 25 Dywizji Piechoty[3]. W 1903 roku batalion został podporządkowany pod względem wyszkolenia nowo powołanemu inspektorowi pionierów w Wiedniu.
W 1905 batalion razem z Kadrą kompanii zapasowej został przeniesiony do Ptuju (niem.Pettau) na terytorium 3 Korpusu i podporządkowany komendantowi 11 Brygady Piechoty w Grazu należącej do 6 Dywizji Piechoty[4].
W 1908 roku batalion został podporządkowany pod względem wyszkolenia nowo powołanemu inspektorowi pionierów w Grazu (niem.Pioninspizierender Graz) ppłk. Vinzenz Ströher[5].
W 1908 roku 5. kompania została podporządkowana komendantowi 55 Brygady Piechoty w Trieście należącej do 28 Dywizji Piechoty[6][7].
1 października 1912 roku oddział został przeformowany w czterokompanijny Batalion Pionierów Nr 3. Dotychczasowa 5. kompania została włączona w skład nowo powołanego Batalionu Saperów Nr 3 w Gorycji (niem.Görz)[8][9]. Batalion Pionierów Nr 3 został podporządkowany 11 Brygady Piechoty w Grazu należącej do 6. ITDiv., a jego 1. kompania komendantowi 56 Brygady Piechoty w Gorycji należącej do 28. ITDiv.[10][11]
↑Ppłk Nikolaus Levnaiċ do maja 1893 roku pełnił służbę w Pułku Inżynieryjnym Nr 2 w Wiedniu na stanowisku komendanta 1. Batalionu Polowego w tym samym garnizonie[12]. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 1 maja 1893 roku w korpusie oficerów piechoty[13]. 10 maja 1896 roku został mianowany pułkownikiem i przydzielony do IR. 41 w Czerniowcach[14].
↑Mjr Adolf Baumgartner w 1883 roku został odznaczony MVK. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 1 maja 1886 roku w korpusie oficerów piechoty. Do 1896 roku pełnił służbę w PB. 9 w Krakowie[15]. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 1 maja 1896 roku w korpusie oficerów piechoty[16].
↑kpt. Adolf Lindner został przeniesiony z PB. 11 w Przemyślu[17]. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 1 listopada 1900 roku w korpusie oficerów piechoty[18]. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 1 listopada 1905 roku. W 1907 roku został wyznaczony na stanowisko inspektora pionierów w Budapeszcie, pozostając oficerem nadetatowym PB. 15[19]. W 1908 roku został odznaczony MVK i przeniesieniony na stanowisko inspektora pionierów w Linzu. 6 czerwca 1909 roku został mianowany pułkownikiem[20].
↑Eduard Appel został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 maja 1908 roku w korpusie oficerów piechoty[21]. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 1 maja 1912 roku w korpusie oficerów piechoty. 1 października tego roku został komendantem PB. 3[22].
.svg){kind=small}
