Cynamonowiec cejloński
Cynamonowiec cejloński (Cinnamomum verum J.Presl) – gatunek drzewa należący do rodziny wawrzynowatych (Lauraceae). Pochodzi z obszarów o tropikalnym klimacie w Indiach, Sri Lance i Birmie, introdukowany został w Afryce, na wyspach Pacyfiku, Karaibach. Jest uprawiany w Azji, Afryce, Ameryce Południowej i Środkowej[4]. Morfologia
ZastosowanieRoślina przyprawowa. Przyprawą jest kora, którą pozyskuje się 2-3 razy w roku podczas pory deszczowej. Ścina się pędy o długości ok. 3 m i średnicy ok. 2,5 cm. Korę ze ściętych gałązek poddaje się krótkiej fermentacji i oczyszcza z korowiny zewnętrznej oraz wewnętrznych resztek łyka. Powstałe paski kory są następnie suszone na słońcu. W czasie tego procesu przybierają charakterystyczną żółtobrązową barwę i zwijają się z obu stron paska kory (cecha charakterystyczna dla gatunku) tworząc złączone dwie rurki, nazywane w handlu laskami. Tak przygotowany surowiec nosi nazwę cynamonu[5]. Obecność w kulturzeWszyscy badacze roślin biblijnych są zgodni, że w Biblii są odniesienia do cynamonowca. W grę wchodzą dwa jego gatunki: cynamonowiec cejloński i cynamonowiec wonny. Co prawda Biblia ani razu ich nie wymienia, wiele razy jednak cytuje produkty z nich wytwarzane: cynamon i kasję. Obydwa były w czasach biblijnych sprowadzane do Ziemi Świętej. W Księdze Ezechiela (27,19) czytamy: „Dan i Jawan począwszy od Uzzal drogą wymiany za twe towary dostarczały ci wyroby żelazne, cynamon i trzcinę.” Trwało to również później. W Apokalipsie św. Jana (18,11.13) jest tekst: „A kupcy ziemi płaczą i żalą się nad nią, bo ich towaru nikt już nie kupuje: ... cynamonu i wonnej maści amomum, pachnideł, olejku, kadzidła, wina, oliwy, najczystszej mąki, pszenicy”. Cynamonu i kasji używano do wytwarzania oleju świętego oraz jako pachnidła[5]. Przypisy
Identyfikatory zewnętrzne:
|