|
Dychawica sercowa
Dychawica (astma) sercowa (dychawica sercowa napadowa, napadowa duszność nocna, łac. asthma cardialis, ang. cardiac asthma) – to zaburzenie występujące w formie napadów duszności, które pojawiają się w pozycji leżącej (np. w nocy, w czasie snu), po wysiłkach fizycznych, stresach psychoemocjonalnych oraz błędach dietetycznych. Uczucie duszności zazwyczaj ustępuje po zmianie pozycji z poziomej na pionową po ponad 30 minutach, w przeciwieństwie do orthopnoë, które mija po takiej samej zmianie pozycji po kilku minutach. Dychawica sercowa pojawia się również o wiele później niż orthopnoë, które występuje już po 1–2 minutach od położenia się[1]. Duszność w dychawicy sercowej ma charakter wdechowo-wydechowy. Wyróżnia się 4 rodzaje zaburzeń występujących w formie dychawicy sercowej:
Także znaczna niedokrwistość, która upośledza tolerancję pozycji poziomej lub wysiłku, niekiedy określana jest przez pacjentów mianem dychawicy (astmy). EtiologiaBezpośrednią przyczyną astmy sercowej jest zastój w krążeniu płucnym i w żyłach płucnych, który wynika z biernego przekrwienia płuc oraz oskrzeli w przebiegu przewlekłej, lewokomorowej niewydolności serca. W pozycji leżącej napływ krwi żylnej z obwodu do płuc się zwiększa, w związku z czym pojemność życiowa płuc się zmniejsza o 25–30%. Ponadto w pozycji leżącej zmniejsza się podatność płuc, w związku z czym wzrasta potrzeba pracy wykonywanej przez mięśnie oddechowe. Objawy
PowikłaniaNiekiedy dochodzi do przekształcenia dychawicy sercowej w ostry obrzęk płuc, który wymaga natychmiastowego, intensywnego leczenia. Przypisy
Bibliografia
Kontrola autorytatywna (choroba serca): Information related to Dychawica sercowa |
||||||
