|
Franciszek Józef I Liechtenstein
Franciszek Józef I Liechtenstein, właśc. Franz de Paula Josef I Johann Nepomuk Andreas von Liechtenstein (ur. 19 listopada 1726 w Mediolanie, zm. 18 sierpnia 1781 w Metz) – książę Liechtensteinu w latach 1772-1781, tytularny książę karniowski i opawski, hrabia Rietbergu. ŻyciorysFranciszek Józef przyszedł na świat 19 listopada 1726 roku jako syn Emanuela von Liechtensteina i jego żony Marii Anny Dietrichstein. Jego ojciec był młodszym bratem księcia Józefa Wacława I. Po nieoczekiwanej śmierci Jana Napomucena Karola w 1748 roku i przejęciu władzy przez Józefa Wacława I, którego żona była już w podeszłym wieku, Franciszek Józef I stał się następcą tronu[1][2]. 6 czerwca 1750 roku ożenił się z hrabiną Marią Leopoldyną von Sternberg, z którą miał ośmioro dzieci[3]:
Często przebywał ze swoim wujkiem Józefem Wacławem, towarzysząc mu m.in. w bitwie pod Piacenzą w 1748 roku czy w podróży do Parmy po wybrankę arcyksięcia Józefa II – Izabelę Parmeńską w 1760 roku[1]. Znał się również z księciem Karolem Lotaryńskim, któremu towarzyszył podczas mianowania na wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego w 1761[2]. Na prośbę rodziny cesarskiej w 1763 roku udał się do Madrytu, gdzie z powodzeniem prosił o rękę księżniczki Marii Ludwiki Burbon w imieniu przyszłego cesarza Leopolda II[1][2]. W 1767 roku został powołany do tajnej rady cesarskiej, a cztery lata później odznaczony Orderem Złotego Runa[2]. Przez większość życia Franciszek Józef zajmował się głównie zarządzaniem swoim majątkiem. 10 lutego 1772 roku zmarł Józef Wacław I, a władzę nad Domem Książęcym i Księstwem Liechtensteinu przejął Franciszek Józef I[1]. Swoje działania skupił na rozwoju gospodarczym i zreformowaniu majątku, który wymagał odnowienia, po kosztownych misjach Józefa Wacława[1][2]. Franciszek Józef I zmarł 18 sierpnia 1781 roku w Metz, w drodze do Paryża. Władzę po nim odziedziczył jego najstarszy syn Alojzy I. Przypisy
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
