|
Franciszek Pacheco
Franciszek Pacheco SJ, port. Francisco Pacheco (ur. 1556 w Ponte de Lima, zm. 20 czerwca 1626 w Nagasaki) – jezuicki misjonarz, prezbiter, błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik, ofiara antykatolickich prześladowań w Japonii, zamordowany z nienawiści do wiary (łac.) odium fidei[1][2][3][4]. Geneza męczeństwa - tło historycznePo okresie wzmożonej działalności misyjnej Kościoła katolickiego, gdy w 1613 roku siogun Hidetada Tokugawa wydał dekret, na mocy którego pod groźbą utraty życia wszyscy misjonarze mieli opuścić kraj, a praktykowanie i nauka religii zakazana, rozpoczęły się trwające kilka dziesięcioleci krwawe prześladowania chrześcijan[5]. Franciszek Pacheco padł ofiarą eskalacji prześladowań zainicjowanych przez sioguna Iemitsu Tokugawę[6]. ŻyciorysPochodził z portugalskiej rodziny szlacheckiej[1]. Wzorem swojego wuja, który poniósł męczeńską śmierć, pełniąc posługę kapłańską wśród japońskich wiernych i pod wpływem kontaktu z misjonarzami w Lizbonie już jako dziecko pragnął podjąć działalność misyjną[2][1]. Studia podjął w kolegium jezuickim w stolicy[6]. Do Towarzystwa Jezusowego wstąpił w 1585 roku[1]. Pragnął realizować powołanie na Dalekim Wschodzie i w 1592 roku wysłany został do Indii[1]. Z Goa udał się do Makau, gdzie ukończywszy studia przyjął święcenia kapłańskie[6]. Nauczał teologię do czasu uzyskania zgody na bezpośrednią pracę misyjną[1]. W pierwszych latach pobytu w Japonii apostolat realizował między innymi w okolicach miast Meaco (lub Miaco, od jap. miyako – stolica; dawna nazwa Kioto) i Ozaka (Osaka)[1]. W 1608 roku powrócił do Makau, gdzie kierował seminarium jezuitów[6][1]. Ponownie w Japonii podjął działalność gdy mianowany został wikariuszem generalnym biskupa Luísa de Cerquiera, stanowisko piastował do czasu kiedy w 1614 roku został wydalony[6]. W rok później wrócił w przebraniu kupca i potajemnie wspierał wspólnoty prześladowanych chrześcijan[1][6]. Po śmierci biskupa pełnił powierzone obowiązki administratora apostolskiego diecezji, a następnie został mianowany prowincjałem jezuitów[6]. 18 grudnia 1625 roku[6] wydanego przez apostatę Franciszka Pacheco aresztowano z gospodarzem domu w którym mieszkał, sekretarzem Kasprem Sadamatsu[3] i sąsiadami, a potem zamknięto w więzieniu na terenie miasta Shimabara[1]. W niewoli utworzył wspólnotę modlitewną i zgodnie ze swoimi prerogatywami przyjął do zakonu współwięzionych katechistów[1]. Grupa ta określana jest jako Franciszek Pacheco i towarzysze[7]. 17 czerwca[4] 1626 roku grupa więzionych dołączyła w Nagasaki do innych zakonników i 20 czerwca wszystkich żywcem spalono na podmiejskim wzgórzu[1]. 7 lipca 1867 papież Pius IX beatyfikował Franciszka Pacheco wraz z Alfonsem z Navarrete i 203 towarzyszami[8]. Dies natalis jest dniem, kiedy w Kościele katolickim obchodzone jest wspomnienie liturgiczne błogosławionego[4]. Zobacz teżPrzypisy
|
||||||||||||||
