|
Franciszek Pacheco i towarzysze
Franciszek Pacheco i towarzysze – grupa beatyfikowanych dziewięciu męczenników, ofiar prześladowań antykatolickich w Japonii, braci zakonnych i ojców należących do Towarzystwa Jezusowego, zamordowany z nienawiści do wiary (łac.) odium fidei[1][2][3]. Geneza męczeństwa - tło historyczneRozwój chrześcijaństwa w Japonii zapoczątkował w 1549 roku św. Franciszek Ksawery przez swoją działalność misyjną. Korzystając z przychylności władz jego dzieło kontynuowali jezuici portugalscy zakładając seminaria duchowne, kolegia i nowicjat. W 1592 i 1593 roku przybyli z Hiszpanii misjonarze z zakonów franciszkańskich i dominikanie. Rosnące wraz z liczebnością konwertytów wpływy chrześcijan, spory o metody ewangelizacji, a także awanturnictwo rywalizujących ze sobą kupców z Hiszpanii i Portugalii wpłynęły na zmianę stosunku, obawiających się osłabienia swej pozycji siogunów i książąt do chrześcijan[4]. Negatywne nastawienie władz legło u podstaw prześladowań[4]. Po okresie wzmożonej działalności misyjnej Kościoła katolickiego, gdy w 1613 roku siogun Hidetada Tokugawa wydał dekret, na mocy którego pod groźbą utraty życia wszyscy misjonarze mieli opuścić kraj, a praktykowanie i nauka religii zakazana, rozpoczęły się trwające kilka dziesięcioleci krwawe prześladowania chrześcijan[5]. Franciszek Pacheco padł ofiarą eskalacji prześladowań zainicjowanych przez sioguna Iemitsu Tokugawę[6]. Lista męczenników
Znaczenie17 czerwca[3] 1626 roku grupa jezuitów z więzienia na terenie miasta Shimabara dołączyła w Nagasaki do innych zakonników i 20 czerwca wszystkich powolnym ogniem, żywcem spalono na podmiejskim wzgórzu[2]. 7 lipca 1867 papież Pius IX beatyfikował Franciszka Pacheco i towarzyszy w grupie Alfonsem z Navarrete i 204 towarzyszami[9]. Dies natalis jest dniem, kiedy w Kościele katolickim obchodzone jest wspomnienie liturgiczne męczenników[3]. Zobacz teżPrzypisy
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
