|
Fritz von Scholz
Fritz Edler von Scholz (ur. 9 grudnia 1896 w Pilźnie, zm. 28 lipca 1944 w Narwie) – czeski wojskowy Waffen-SS. BiografiaFritz von Scholz wstąpił do Armii Austro-Węgier na krótko przed wybuchem I wojny światowej[1]. W stopniu porucznika w 1915 roku dowodził 125 Pułkiem Artylerii Polowej[1]. Walczył na froncie wschodnim i włoskim[1]. W 1917 roku odznaczony Złotym Medalem za Odwagę[1]. Po wojnie walczył na Śląsku we freikorpsie Oberland, aż do 1921 roku[1]. W latach 20. sympatyzował z ruchem narodowosocjalistycznym[1]. Unikając prześladowań politycznych, w 1933 roku uciekł z Austrii do Niemiec, gdzie w 1935 roku wstąpił do SS[1]. Rok później awansował na stopień Hauptsturmführera[1]. Na początku II wojny światowej dowodził 2. batalionem pułku SS „Der Führer”[1]. Po kampanii we Francji otrzymał awans na Sturmbannführera, a także dowództwo nad Pułkiem Grenadierów SS „Nordland”[1]. Uczestniczył w operacji Barbarossa. W październiku 1941 roku awansowany na Oberführera, a miesiąc później został odznaczony Krzyżem Niemieckim[1]. 18 stycznia 1942 roku otrzymał Krzyż Rycerski[1]. 21 grudnia 1942 roku otrzymał awans na Brigadeführera i 1 maja następnego roku objął dowodzenie nad 11 Ochotniczą Dywizją Grenadierów Pancernych SS „Nordland”[1]. Walczył przeciwko Armii Czerwonej pod Leningradem[1]. 12 marca 1944 roku odznaczony Krzyżem Żelaznym z Liśćmi Dębu za zdolności przywódcze[1]. 20 kwietnia otrzymał stopień Gruppenführera. 27 lipca 1944 roku został ciężko ranny w głowę odłamkiem w okolicach Narwy[1]. Zmarł dzień później[1]. Odznaczony pośmiertnie Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu i Mieczami[1]. Odznaczenia
PrzypisyInformation related to Fritz von Scholz |
||||||||||||||||||||||
.png){kind=small}
