Halina Czengery
Halina Czengery-Wołłejko (ur. 5 maja 1919 w Petersburgu, zm. 4 grudnia 1981 w Warszawie) – polska aktorka teatralna i filmowa. ŻyciorysCórka Władysława Czengerego (1888–1942), aktora, reżysera i dyrektora teatru w Grodnie[1]. Uczyła się tańca w Szkole Baletowej w Rydze[2]. W 1939 była słuchaczką wydziału sztuki aktorskiej PIST w Warszawie. Po wybuchu II wojny światowej przebywała w Grodnie, gdzie w latach 1940–1941 występowała w Państwowym Teatrze Polskim BSRR i kontynuowała naukę w działającym przy tym teatrze studiu dramatycznym. Podczas okupacji pracowała jako kelnerka w restauracji. Od sierpnia 1944 grała w Teatrze Wojewódzkim w Białymstoku, później w Teatrze Wojska Polskiego w Lublinie, a w sezonie 1945/46 w Łodzi. W sezonie 1946/47 w Teatrze Polskim w Poznaniu, następnie w warszawskich teatrach: Polskim (1947–1951, 1957–1961) i Współczesnym (1951–1957). Współpracowała też z Teatrem Ochoty[3]. Występowała w słuchowiskach Teatru Polskiego Radia i spektaklach Teatru Telewizji. 19 stycznia 1955 r. na wniosek Ministra Kultury i Sztuki została odznaczona Medalem 10-lecia Polski Ludowej[4]. Była pierwszą żoną aktora Czesława Wołłejki (w latach 1942–1961)[5] oraz matką Jolanty i Magdaleny Wołłejko, również aktorek[2]. Zmarła w Warszawie, pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 140-5-6)[6]. Filmografia
Przypisy
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (osoba): Identyfikatory zewnętrzne:
|