Harpalyke
|
| Planeta
|
Jowisz
|
| Odkrywca
|
Scott Sheppard, David Jewitt, Yanga Fernández i Eugene Magnier
|
| Data odkrycia
|
23 listopada 2000
|
| Tymczasowe oznaczenie
|
S/2000 J 5
|
| Charakterystyka orbity
|
| Półoś wielka
|
21 106 000 km[1]
|
| Mimośród
|
0,2296[1]
|
| Okres obiegu
|
623,32 d[1]
|
| Nachylenie do ekliptyki
|
148,759°[1]
|
| Długość węzła wstępującego
|
29,834°[1]
|
| Argument perycentrum
|
134,505°[1]
|
| Anomalia średnia
|
215,956°[1]
|
| Własności fizyczne
|
| Średnica równikowa
|
4 km[2]
|
| Masa
|
~1,2 × 1014 kg
|
| Średnia gęstość
|
2,6 g/cm³
|
| Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni
|
~0,0016 m/s²
|
| Albedo
|
0,04
|
| Jasność absolutna
|
15,2m[2]
|
Jasność obserwowana
(z Ziemi)
|
22,2m[2]
|
Harpalyke (Jowisz XXII) – mały księżyc Jowisza, odkryty przez grupę astronomów z Uniwersytetu Hawajskiego, kierowaną przez Scotta Shepparda w 2000 roku.
Nazwa
Nazwa pochodzi od mitycznej Harpalyke[3], córki Klymenosa.
Charakterystyka fizyczna
Harpalyke jest jednym z mniejszych księżyców Jowisza, jego średnicę ocenia się na około 4 km[2]. Średnia gęstość tego ciała to ok. 2,6 g/cm3, składa się ono głównie z krzemianów. Powierzchnia księżyca jest bardzo ciemna – jego albedo wynosi zaledwie 0,04.
Z Ziemi można go zaobserwować jako obiekt o jasności wizualnej co najwyżej 22,2 magnitudo[2].
Harpalyke obiega Jowisza ruchem wstecznym, czyli w kierunku przeciwnym do obrotu planety wokół własnej osi. Satelita należy do grupy Ananke[2].
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Harpalyke. [w:] Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2016-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-13)].
- Harpalyke. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-15]. (ang.).
- Lista jest posortowana według średniej odległości od Jowisza. Księżyce galileuszowe mają nazwy pogrubione. Nazwy tymczasowe opisano kursywą.
