Honda Concerto
Honda Concerto – samochód osobowy klasy kompaktowej produkowany w Anglii oraz Japonii przez brytyjski oddział japońskiego producenta Honda we współpracy z Roverem - własnością Hondy; w latach 1988 - 1994[1]. Nazwa samochodu pochodzi od włoskiego słowa koncert. Historia i opis modeluAuto tak jak poprzednicy Honda Ballade (sedan) oraz Honda Quint (liftback) dzieli płytę podłogową z samochodami Rovera - serii 200 oraz serii 400. Sprzedawany w dwóch wersjach nadwoziowych. W Europie dostępny jedynie jako liftback. Wersje przeznaczone na rynek japoński w opcji dodatkowej można było nabyć w wersji z napędem na cztery koła. Pomiędzy wersją angielską a japońską różnicą było zawieszenie. Brytyjskie auta posiadały Kolumny MacPhersona, a japońskie podwójne wahacze poprzeczne. Na rynku japońskim pojazd dostępny był także z napędem AWD[1]. Zakończenie produkcji Hondy Concerto wiązało się z przejęciem przez koncern BMW brytyjskiego Rovera. SilnikiDo napędu Hondy zastosowano trzy silniki benzynowe o pojemności od 1,4 do 1,6 litra oraz jednostkę wysokoprężną o pojemności 1,8 l. Auto rozpędza się do 100 km/h w ciągu 12,6 s, a prędkość maksymalna wynosi 170 km/h. Najlepsze osiągi zapewnia silnik o pojemności 1,6 l, wykonany ze stopów lekkich produkowana o mocach od 106 do 130 KM. W pierwszym przypadku do 100 km/h samochód przyspiesza w ciągu 11,1 s. Prędkość maksymalna wynosi 190 km/h. W mocniejszym silniku zastosowano dwa wałki rozrządu w głowicy. Dlatego też przyspieszenie auta do 100 km/h wynosi 10,5 s, a prędkość maksymalna zbliża się do 200 km/h.
Przypisy
|