Izabella z Hainaut

Izabella z Hainaut

królowa Francji
Okres	od 1180 do 1190
Jako żona	Filipa II Augusta
Koronacja	28 maja 1180
Następczyni	Ingeborga Duńska
Dane biograficzne
Data i miejsce urodzenia	23 kwietnia 1170 Lille
Data i miejsce śmierci	15 marca 1190 Paryż
Ojciec	Baldwin V z Hainaut
Matka	Małgorzata I Flandryjska
Mąż	Filip II August
Dzieci	Ludwik VIII Lew, Filip i Robert (bliźnięta)
Multimedia w Wikimedia Commons

Izabella z Hainaut fr. Isabelle de Hainaut (ur. 23 kwietnia 1170, w Lille, zm. 15 marca 1190, w Paryżu) – królowa Francji jako pierwsza żona Filipa II Augusta.

Urodzona w Lille, była córką Baldwina V, hrabiego Hainaut i hrabiny Małgorzaty I Flandryjskiej. W wieku 10 lat, w 1180 została wydana za mąż za króla Filipa II Augusta. W posagu wniosła hrabstwo Artois. Koronacja Izabelli na królową małżonkę Filipa odbyła się w bazylice Saint-Denis 28 maja 1180.

Ponieważ Baldwin V podawał się za potomka Karola Wielkiego, współcześni kronikarze postrzegali to małżeństwo jako unię dynastii Karolingów i Kapetyngów. Chociaż niektórzy kronikarze wychwalali zalety jej urody i charakteru, nie udało się jej zdobyć uczuć Filipa. Wręcz przeciwnie, w 1184, podczas wojny we Flandrii król, wobec przyłączenia się swojego teścia Baldwina do wrogiego obozu, zwołał radę królewską w Sens, w celu oddalenia Izabelli. Robert I z Dreux, wuj króla, skutecznie storpedował ten pomysł.

Izabella i Filip mieli trzech synów:

• Ludwika VIII Lwa (ur. 5 września 1187), króla Francji (w latach 1223–1226),
• Filipa i Roberta (ur. 14 marca 1190 – zm. 18 marca 1190).

Izabella zmarła dzień po urodzeniu bliźniaków, a synowie przeżyli ją tylko o trzy dni. Została pochowana w katedrze Notre-Dame, w Paryżu.