Maria Brabancka
Maria Brabancka franc. Marie de Brabant (ur. 13 maja 1256 w Leuven, zm. 10 lub 12 stycznia 1321 w Meulan) – księżniczka brabancka, królowa Francji w latach 1274-1285 jako druga żona Filipa III Śmiałego, córka Henryka III, księcia Brabancji i Adelajdy Burgundzkiej (córki Hugona IV Burgundzkiego). Królowa FrancjiW 1274 roku poślubiła wdowca po Izabeli Aragońskiej, króla Francji Filipa III Śmiałego[1]. Marię oceniano jako piękną, mądrą i dobrą kobietę[2]. Została koronowana na królową 24 czerwca 1275 roku. W 1276 roku zmarł najstarszy syn Filipa i jego pierwszej żony - Ludwik[1]. Jeden z doradców króla (szambelan Ludwika IX Świętego) Piotr de la Broce oskarżył królową o otrucie następcy tronu[2]. Dwa lata później Maria doprowadziła do skazania go na śmierć za zdradę[2]. Od tego czasu król był pod znacznym wpływem Marii[3]. Królowa zawarła sojusz z królem Sycylii Karolem Andegaweńskim, który chciał utrzymać swoje wpływy na francuskim dworze; dzięki temu rozpoczęła się krucjata przeciwko Aragonii[3]. Zaufanym Marii był również hrabia Robert II d'Artois (ojciec Mahaut d'Artois)[3]. PotomstwoMaria urodziła mężowi troje dzieci[1]:
Przypisy
Linki zewnętrzne |