|
Jan Rzewuski (fizyk)
Jan Rzewuski (ur. 19 grudnia 1916 w Łodzi, zm. 17 września 1994 we Wrocławiu) – polski fizyk teoretyk, członek polskiego ruchu oporu, powstaniec warszawski, profesor Uniwersytetu Wrocławskiego. ŻyciorysW 1946 na Uniwersytecie Warszawskim obronił pracę magisterską z fizyki teoretycznej pod kierunkiem Jana Blatona. Rok później otrzymał stopień naukowy doktora. W 1948 został zatrudniony jako adiunkt na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1949 odbył staż naukowy na Uniwersytecie w Birmingham. W 1950 habilitował się na Uniwersytecie Warszawskim, a następnie został mianowany Kierownikiem Katedry Mechaniki Teoretycznej na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1952 został przeniesiony służbowo do Katedry Fizyki Teoretycznej Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1954 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a rok później został prodziekanem Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego[1]. W 1967 został członkiem korespondentem, a w 1976 członkiem rzeczywistym PAN[2]. W 1989 Uniwersytet Wrocławski przyznał mu doktorat honoris causa[3]. Był autorem 112 publikacji, w tym dwutomowej monografii Field Theory (Teoria pola), która miała trzy wydania, oraz podręcznika akademickiego Introduction to Quantum Theory (Wstęp do teorii kwantów), obu napisanych w języku angielskim[1]. W 1966 otrzymał nagrodę państwową II stopnia[4]. Odznaczenia i wyróżnienia
Przypisy
Kontrola autorytatywna (osoba): Identyfikatory zewnętrzne:
|
||||||||||||||||||||||||||||
