|
Język kei (a. kai)[1][2], także evav[3] (a. ewaw)[4] – język austronezyjski używany w prowincji Moluki we wschodniej Indonezji, przez mieszkańców wysp Kei (Kai). Według danych z 2000 roku posługuje się nim 85 tys. osób[5].
Jego rodzima nazwa to veveu Evav[2][6]. Dzieli się na szereg dialektów: kei besar, kei kecil, ta’am, tanimbar kei (atnebar), tayando; przy czym dialekt kai kecil jest najbardziej prestiżowy[5]. Jest blisko spokrewniony z językiem fordata z wysp Tanimbar[7][8].
Posługuje się nim grupa etniczna Kei (Evav), a dodatkowo służy jako lingua franca wysp Kei[9]. Jest jednym z najbardziej znaczących języków prowincji pod względem liczby użytkowników[10]. Z danych Ethnologue (wyd. 19, 2016) wynika, że jest używany w różnych sferach życia, przez wszystkie grupy wiekowe[5]. W odróżnieniu od wielu innych języków Moluków nie jest zagrożony wymarciem[10]. Wśród użytkowników języków banda i teor-kur kei przyjął się jako drugi język[11][12]. Powszechnie znane są też języki indonezyjski i lokalny malajski (bliski odmianie ambońskiej)[13].
Wielu użytkowników tego języka zamieszkuje także Holandię oraz inne regiony Indonezji[10].
Jest zapisywany alfabetem łacińskim[5]. Powstała propozycja ortografii[12]. Niemniej jego forma pisana jest słabo rozwinięta, kei to przede wszystkim język mówiony[14].
Przypisy
- ↑ Voegelin i Voegelin 1965 ↓, s. 33.
- ↑ a b MarkM. Taber MarkM. (red.), Atlas bahasa tanah Maluku, Ambon: Pusat Pengkajian dan Pengembangan Maluku, Universitas Pattimura / Summer Institute of Linguistics, 1996, s. 87, ISBN 978-979-8132-90-2, OCLC 40713056 [dostęp 2023-08-31] (indonez.).
- ↑ Hughes 1987 ↓, s. 86.
- ↑ van Engelenhoven 2021 ↓.
- ↑ a b c d M. PaulM.P. Lewis M. PaulM.P., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Kei, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 19, Dallas: SIL International, 2016 [dostęp 2020-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-13] (ang.).
- ↑ Travis 1996 ↓, s. 79.
- ↑ Marshall 2000 ↓, s. 181.
- ↑ Hughes 1987 ↓, s. 103.
- ↑ Hughes 1987 ↓, s. 86, 102.
- ↑ a b c van Engelenhoven 2021 ↓, s. 390.
- ↑ Hughes 1987 ↓, s. 102.
- ↑ a b BarbaraB. Grimes BarbaraB., Southeast Maluku languages, [w:] WilliamW. Frawley (red.), International Encyclopedia of Linguistics: 4-Volume Set, wyd. 2, Oxford: Oxford University Press, USA, 2003, s. 4:130–131, DOI: 10.1093/acref/9780195139778.001.0001, ISBN 978-0-19-513977-8, OCLC 51478240 [dostęp 2023-01-24] (ang.).
- ↑ Collins i Kaartinen 1998 ↓, s. 538.
- ↑ Collins i Kaartinen 1998 ↓, s. 547.
Bibliografia
- James T.J.T. Collins James T.J.T., TimoT. Kaartinen TimoT., Preliminary notes on Bandanese; Language maintenance and change in Kei, „Bijdragen tot de taal-, land- en volkenkunde / Journal of the Humanities and Social Sciences of Southeast Asia”, 154 (4), 1998, s. 521–570, DOI: 10.1163/22134379-90003884, ISSN 0006-2294, JSTOR: 27865462 (ang.).
- Aone vanA. Engelenhoven Aone vanA., Dressed, undressed, or both; The case of Ewaw in Southeast Maluku, „Wacana”, 22 (2), 2021, s. 389–418, DOI: 10.17510/wacana.v22i2.1039, ISSN 2407-6899 [dostęp 2022-08-25] (ang.).
- JockJ. Hughes JockJ., The languages of Kei, Tanimbar and Aru: Lexicostatistic classification, [w:] SoenjonoS. Dardjowidjojo (red.), Miscellaneous studies of Indonesian and other languages in Indonesia, Part 9, Jakarta: Badan Penyelenggara Seri Nusa, Universitas Atma Jaya, 1987 (NUSA: Linguistic studies in Indonesian and languages in Indonesia 27), s. 71–111, OCLC 896429711 [dostęp 2022-07-24] (ang.).
- CraigC. Marshall CraigC., A phonological description of Fordata, [w:] Charles E.Ch.E. Grimes (red.), Spices from the East: Papers in Languages of Eastern Indonesia, Canberra: Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, Australian National University, 2000 (Pacific Linguistics 503), s. 181–235, DOI: 10.15144/PL-503.181, ISBN 978-0-85883-460-6, OCLC 46827844 (ang.).
- EdE. Travis EdE., Bahasa Kei (Evav): Hasil Penelitian selama Satu Abad, „Linguistik Indonesia”, 14, 1996, s. 79–94 [dostęp 2022-08-26] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-26] (indonez.).
- C.F.C.F. Voegelin C.F.C.F., F.M.F.M. Voegelin F.M.F.M., Languages of the World: Indo-Pacific Fascicle Four, „Anthropological Linguistics”, 7 (2), 1965, s. 1–297, ISSN 0003-5483, OCLC 5547207734, JSTOR: 30022490 (ang.).
|
