Kaj Munk

Kaj Harald Leininger Munk

Kraj działania	Dania
Data i miejsce urodzenia	13 stycznia 1898 Lolland
Data i miejsce śmierci	4 stycznia 1944 Hørbylunde
Miejsce pochówku	Vedersø↗
Wyznanie	luteranizm
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kaj Harald Leininger Munk (znany jako Kaj Munk) (ur. 13 stycznia 1898 Lolland, zm. 4 stycznia 1944 Hørbylunde) – duński dramatopisarz oraz pastor Kościoła luterańskiego. Zamordowany przez Gestapo.

Urodził się jako Kaj Harald Leininger Petersen na wyspie Lolland w Danii. Po śmierci ojca zmienił nazwisko na Munk. Od 1924 był wikarym w Vedersø, zachodnia Jutlandia.

Autor dramatów osnutych na kanwie wydarzeń historycznych. Wraz z rozwojem warsztatu pisarskiego pojawiły się w jego sztukach wątki filozoficzne, polityczne i teologiczne. W jego twórczości widać było fascynacje bohaterami o silnych charakterach, mocno angażujących się po stronie wyznawanych ideałów.

Przeciwnik faszyzmu. W 1938 roku ogłosił w gazecie Jyllands-Posten list otwarty do Benito Mussoliniego, w którym krytykował go za prześladowanie Żydów. W czasie okupacji Danii przez Niemcy ostro sprzeciwił się Północnemu dyktatorowi jak nazywał Adolfa Hitlera. Został zaaresztowany przez Gestapo. Zginął 4 stycznia 1944 w Hørbylunde koło Silkeborga.

Ze względu na popularność Niemcy go porwali i następnie zamordowali^[1].

Munk, który był prawicowym i antydemokratycznym pisarzem, do historii literatury duńskiej przeszedł jako antynazistowski męczennik.

• Pilatus (1917),
• Ordet (1925),
• En Idealist (1928) Idealista,
• I Brændingen (1929),
• Cant (1931),
• De Udvalgte (1933),
• Sejren (1936),
• Han sidder ved Smeltediglen (1938),
• Egelykke (1940),
• Niels Ebbesen (1942),
• Før Cannae (1943).