KarbonatytyKarbonatyty – skały magmowe, najczęściej głębinowe (hipabysalne, lub subwulkaniczne), rzadziej wylewne i ultrazasadowe. Nazwa pochodzi od składu mineralnego, który jest w ponad 50% reprezentowany przez węglany. Są one bardzo często mieszaniną węglanów. Jeśli są zbudowane z kalcytu i dolomitu, to uzyskują nazwy w zależności od stosunku objętościowego obydwu składników. Występowanie krzemianów określa się przez dodanie do nazwy skały określonych przymiotników np. egirynowo-kalcytowy karbonatyt. Skały magmowe zawierające ok. 10–50% węglanów (np. kalcytu) nazywa się kalcytowymi ijolitami, jeśli zawartość minerału węglanowego mieści się w granicy do 10% określa się je np. jako kalcytonośne. Skład mineralnyGłównie kalcyt i dolomit. Skała może być monomineralna, lub proporcje tych dwóch składników mogą być 50/50. Ponadto występują: syderyt, ankeryt, baryt, fluoryt, ilmenit, magnetyt, tytanit, hematyt, piryt, chalkopiryt, oliwiny, perowskit, apatyt, kwarc, nefelin, pirochlor, wermikulit, flogopit, egiryn, diopsyd, sillimanit, niobit, monacyt i inne. Stwierdzono ponad 200 różnych minerałów. Cechy zewnętrzneSą utworami jasnymi, białymi, kremowymi, żółtawymi. Budowa wewnętrznaKarbonatyty maja przeważnie strukturę ziarnistą (od drobno do gruboziarnistej), oraz odznaczają się zbitą, masywną, rzadziej kawerniastą teksturą, często wykazują ślady zbrekcjonowania. GenezaPowstają ze stopu magmowego, często intrudują w postaci żył (dajki), intruzji kolistych, oraz w potokach lawowych w Tanzanii – wulkan Ol Doinyo Lengai. Odmiany
WystępowanieWystępują w formie pni magmowych, dajek, tufów karbonatytowych. Rozmiary dajek mieszczą się od kilku centymetrów do kilkunastu metrów. Największe ciało karbonatytowe ma 700 × 200 metrów, występuje w południowej Kalifornii (kompleks Mountain Pass) W świecie: Szwecja – Alnō; Norwegia – Fen Telemark; Kanada – Oka; USA – Magnet Cove w Arkansas, Mountain Pass, Iron Hill w Kolorado; Rosja – półwysep Kola, okolice Bajkału; Mongolia – Gobi; Algieria – góry Hoggar; Tanzania – wulkan Ol Doinyo Lengai. W Polsce: Związane są z intruzją syenitowo-piroksenową Tajno, przecinającą prekambryjskie podłoże krystaliczne na północ od Białegostoku. Żyły dochodzą do 10 centymetrów. ZastosowanieStanowią źródło pozyskiwania ważnych pierwiastków takich jak: niob, cer, tantal, lantan, tor, skand, itr, fosfor, tytan, cyrkon, miedź, żelazo, glin, nikiel, fluor, bar i sód. Zobacz teżBibliografia
|