Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Jurkowie
Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Jurkowie – drewniana świątynia rzymskokatolicka, zbudowana w 1913 roku, znajdująca się w Jurkowie, w powiecie limanowskim, na terenie gminy Dobra. Kościół znajduje się na Małopolskim Szlaku Architektury Drewnianej. HistoriaW 1913 roku biskup Leon Wałęga podjął decyzję o wyłączeniu z parafii w Dobrej nowej ekspozytury w Jurkowie. W tym samym roku rozpoczęto budowę kościoła[1]. Autorem projektu świątyni był architekt Jan Tarczałowicz. W latach 1920–1932 stopniowo ozdabiano świątynię, fundując kolejne ołtarze i elementy wyposażenia. W roku 1966 kościół ozdobiono polichromią ornamentalną i figuralną. Kościół kilkakrotnie poddawano renowacjom i przebudowom. W roku 1980 rozebrano grożącą zawaleniem wieżę i wzniesiono całkowicie nową, lżejszą i znacznie uproszczoną w formie[2]. U podstaw wieży wybudowano kamienną kruchtę. ArchitekturaJest to świątynia trójnawowa, zbudowana w układzie bazylikowym na planie krzyża łacińskiego, z transeptem z ramionami zamkniętymi trójbocznie[3]. Kościół drewniany, oparty na konstrukcji zrębowo-słupowej, oszalowany deskami, kryty blachą. Góruje nad nim wieża wzniesiona na konstrukcji szerokiego kamiennego przedsionka. Wieża posiada pochyłe ściany, jest szalowana deskami, w dolnej części czworoboczna, przykryta ostrosłupowym hełmem[4]. Na skrzyżowaniu naw została umieszczona wieżyczka na sygnaturkę z latarnią[5]. Kształt budowli nawiązuje stylistycznie do gotyckich kościołów drewnianych Podhala i stanowi eklektyczną interpretację tradycji regionalnego budownictwa sakralnego[6], podobnie jak kościół zaprojektowany przez tego samego architekta w Witowie. WnętrzeWnętrze kościoła nakryte jest pozornym sklepieniem kolebkowym, wspartym na dekoracyjnych podporach. Całość zdobi oryginalna polichromia, nawiązująca do sztuki wschodniej, wykonana w 1966 przez krakowskich artystów Teresę Stankiewicz[7] i Witolda Damasiewicza[8]. Do najciekawszych jej elementów należą:
Wyposażenie kościołaKamienna chrzcielnica, wykonana w 1932, zwieńczona jest pokrywą, na której siedzi gołąb, symbolizujący Ducha Świętego. Ambonę wykonano z drewna i ozdobiono płaskorzeźbami, przedstawiającymi Chrystusa Dobrego Pasterza oraz Ewangelistów. Organy 8-głosowe, wykonane w 1930 r. w firmie Rieger. Na placu przed kościołem znajduje się wolno stojąca strzelista dzwonnica, na której wiszą trzy dzwony:
GaleriaPrzypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne |