|
Konstancja Habsburżanka
Konstancja Habsburżanka (ur. 24 grudnia 1588 w Grazu, zm. 10 lipca 1631 w Warszawie) – jako druga żona Zygmunta III Wazy królowa Polski i Szwecji, starościna brodnicka w latach 1625–1631, starościna golubska w latach 1625–1631[1], starosta leżajski[2]. ŻyciorysCórka arcyksięcia Karola Styryjskiego i Marii Anny Bawarskiej. Jej dziadkami ze strony ojca byli: cesarz Ferdynand I Habsburg i Anna Jagiellonka, natomiast ze strony matki – Albert V, książę Bawarii. Miała czternaścioro rodzeństwa; w tym cesarza rzymsko-niemieckiego Ferdynanda II, Małgorzatę Austriacką królową Hiszpanii i Portugalii, arcyksięcia Tyrolu Leopolda V, Marię Austriacką księżną Toskanii i Annę Habsburżankę – pierwszą żonę Zygmunta III Wazy, królową Polski i Szwecji. Po śmierci Anny (zm. 1598) Zygmunt III ożenił się z Konstancją 11 grudnia 1605. Para doczekała siedmiorga dzieci. Po ślubie królowa zdobyła wpływ na politykę króla. Stała się rzeczniczką Habsburgów na polskim dworze. Wpływała na rozdawanie urzędów dworskich, duchownych i senatorskich. Starała się w ten sposób tworzyć stronnictwo dworskie. Aby wzmocnić swoją pozycję wydawała za mąż swoje dwórki za znaczniejszych magnatów, m.in. Albrychta Stanisława Radziwiłła. Królowa była dobrze wykształcona. Oprócz ojczystego języka niemieckiego znała łacinę, hiszpański, włoski i polski. Nauczyła się go zaraz po swojej koronacji, ale rzadko się nim posługiwała. Była katoliczką, słuchała od dwóch do czterech mszy dziennie, odmawiała różaniec, czytała modlitewniki i brewiarze. Pomimo, że miała do dyspozycji dwie kaplice, w wielu komnatach ustawiła ołtarzyki[3]. Była kobietą zapobiegliwą. Chciała zapewnić polski tron swojemu najstarszemu synowi Janowi Kazimierzowi z pominięciem Władysława, syna Zygmunta III z pierwszego małżeństwa, któremu miał przypaść tron szwedzki lub moskiewski. Pomysł ten nie został zrealizowany, a królowa zmarła na udar 10 lipca 1631. Wcześniej kupiła dobra żywieckie, aby po śmierci stały się zabezpieczeniem jej synów i sfinansowała budowę kilku pałaców w Warszawie (wszystkie spłonęły lub zostały zniszczone) dla swoich dzieci. Była także opiekunką księży, malarzy i poetów. Ostatecznie jej sarkofag spoczął w krypcie (bud. 1644) kaplicy Wazów w katedrze wawelskiej konsekrowanej 5 sierpnia 1676. Galeria
Potomstwo
Genealogia
Zobacz teżPrzypisy
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.jpg)
