Niewielki drewniany kościółek wzniesiony został w roku 1713 przez F. Wąsowskiego[2], w miejscu i przy wykorzystaniu elementów wcześniejszej świątyni z 1478, która została rozebrana. Konsekracji dokonał w 1749 biskup krakowski Michał Ignacy Kunicki[3].
W 1978 miała miejsce pierwsza większa przebudowa - kościół został podniesiony i poszerzony w dolnej części, a do wieży dobudowano trzecią kondygnację[3].
Architektura
Jest to kościół orientowany, jednonawowy, z węższym prezbiterium, zamkniętym trójbocznie[3]. Wzniesiono go według zasad konstrukcji wieńcowo-zrębowej i przykryto dwuspadowym dachem siodłowym[4]. Góruje nad nim trzykondygnacyjna wieża konstrukcji słupowej, nakryta cebulastym hełmem z latarnią[2].
Do głównego korpusu świątyni przylega kilka przybudówek różnego przeznaczenia[4]:
przy prezbiterium od strony północnej przylega zakrystia
przy nawie od strony południowej znajduje się Kaplica Różańcowa z obrazem przedstawiającym Maryję wręczającą różaniec św. Dominikowi
"Ogrojec" - przybudówka z figurą modlącego się Chrystusa i pocieszającego Go anioła - prowadzi do niej przejście z Kaplicy Różańcowej.
Kościół otacza kamienny, ponad 100-letni mur z trzema wejściami zamykanymi ażurowymi bramami. W murze znajdują się kapliczki z figurami: Chrystus frasobliwy, Upadek Chrystusa, Pieta i Chrystus Zmartwychwstały[4].
Wnętrze
Wnętrze kościoła w Pisarzowej - widok na ołtarz Serca Jezusowego i prezbiterium
Nawę świątyni przykrywa strop płaski, natomiast nad prezbiterium wykonano pozorne sklepienie kolebkowe. Zarówno stropy jak i ściany zdobi XIX-wieczna polichromia figuralna i ornamentalna[2]. Jej autorem jest Adolf Gucwa z Tarnowa. Dwa główne malowidła znajdują się na stropach i przedstawiają Zmartwychwstanie Chrystusa (nad prezbiterium) oraz Ukoronowanie Najświętszej Marii Panny (nad nawą)[5].
pochodzi z przełomu XVII i XVIII wieku. W jego predelli znajduje się barokowe metalowe tabernakulum, obudowane drewnem. W części centralnej umieszczono wizerunek Matki Bożej z Dzieciątkiem z końca XVII wieku[2]. Pod nim umieszczono obraz przedstawiający św. Jana - patrona kościoła. Nad całością ołtarza góruje wysoka gloria, w której środku znajduje się gołębica, symbolizująca Ducha Świętego[6].
ołtarze boczne
również z elementami barokowymi:
ołtarz Serca Pana Jezusa - w jego centralnej części umieszczono obraz Serce Jezusa z 1892, pod którym znajduje się wizerunek św. Antoniego z 1640. W górnej części umieszczono obraz Veraikon[6].
ołtarz św. Anny - w jego centralnej części znajduje się wizerunek św. Izydora z 1720, na zasuwie z kolei umieszczono obraz Modlitwa św. Anny i św. Marii. W górnej części umieszczono wizerunek św. Stanisława Biskupa[6].
ołtarz Matki Bożej Różańcowej - znajdują się w nim trzy obrazy: Józef z Dzieciątkiem, Matka Boża Różańcowa, oraz Jan Nepomucen.
ołtarz w Ogrojcu - to nadstawa ołtarzowa z dawnej Kaplicy Różańcowej. Znajduje się w nim figura Ukrzyżowanego Chrystusa, przy którym czuwają św. Jan Apostoł oraz Matka Boża Bolesna[6].
Wyposażenie
Większość wyposażenia kościoła w Pisarzowej pochodzi z XVII i XVIII wieku i posiada wyraźne cechy barokowe i rokokowe[2].
chrzcielnica - XVII-wieczna, wykonana z kamienia na kształt kielicha[5].
organy - dziesięciogłosowe, wykonane w 1980 z wykorzystaniem pozostałości starszego instrumentu.
stacje Drogi Krzyżowej - wykonane w 1982 przez Walentego Mamaka z bejcowanego drewna[5].
