|
Krystyna Dąbrowska (rzeźbiarka)
Krystyna Dąbrowska (ur. 26 listopada 1906, zm. 1 września 1944 w Warszawie) – polska rzeźbiarka i malarka, sanitariuszka w powstaniu warszawskim. ŻyciorysUkończyła Gimnazjum im. Marii Konopnickiej w Warszawie[1]. W latach 1925–1930 studiowała w poznańskiej Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego na Wydziale Rzeźby i Brązownictwa[1]. W latach 1933–1935 pobierała nauki na warszawskiej ASP w pracowni prof. Tadeusza Breyera[1]. W 1935 uzyskała stypendium na wyjazd do Rzymu – w 1937 ukończyła tam Reale Accademia di Belle Arti e Liceo Artistico, a w 1938 – Królewską Szkołę Medalierską[1]. Podczas pobytu we Włoszech utrzymywała kontakty m.in. z Antonim Madeyskim[1] oraz Józefem Gosławskim[2]. Była także zaangażowana w powstanie Polskiej Organizacji Artystów Plastyków „Kapitol”[2]. Do Warszawy powróciła w grudniu 1938 roku[1]. Była członkiem Grupy Artystów Wielkopolskich „Plastyka”[1]. Tworzyła rzeźby o tematyce sportowej, religijnej oraz dekoracyjne detale architektoniczne[1]. Jest autorką licznych pełnoplastycznych oraz płaskorzeźbionych portretów[1]. Jedną z jej najbardziej znanych prac był Marynarz, który eksponowany był na przedolimpijskiej wystawie Sport w sztuce[3]. W czasie okupacji (w latach 1941-1943) pracowała w cukrowni w Sokołowie Podlaskim[1]. Działała tam w konspiracji. Od stycznia 1944 przebywała w Warszawie. Była tam patrolową w kompanii „Koszta” – ochrony sztabu Komendy Obszaru Warszawskiego Armii Krajowej. W powstaniu warszawskim brała udział jako sanitariuszka[1]. Ciężko ranna w trakcie akcji ratunkowej, zmarła w szpitalu powstańczym 1 września 1944. Większość jej prac zaginęła podczas powstania[1]. Nagrody
Wybrane wystawy
Przypisy
Linki zewnętrzne
|
||||||||||||||||||
