Lech Józef Piwowar (ur. 7 lutego 1909 w Krakowie, zm. wiosną 1940 w Charkowie[1]) – polski poeta, satyryk, publicysta, tłumacz, krytyk literacki i teatralny, porucznik rezerwy piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Syn Adama i Heleny z domu Czechowska. Absolwent gimnazjum w Olkuszu z 1928. Ukończył studia na wydziale filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego i w Szkole Nauk Politycznych w Katowicach. Absolwent batalionu podchorążych rezerwy piechoty nr 5 z 1929. Został awansowany do stopnia podporucznika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1933. Został przydzielony do 40 pułku piechoty Dzieci Lwowskich, później do 1 pułku Strzelców Podhalańskich i w tej jednostce odbywał ćwiczenia rezerwy. Mianowany porucznikiem.
Związany z lewicową awangardą literacką Krakowa, członek Koła Literacko-Artystycznego (Litart) 1932–1935, od 1933 Polskiego Akademickiego Klubu Artystycznego. Współautor szopek politycznych Teatru Artystów Cricot. Autor zbiorów wierszy Raj w nudnym zajeździe (1932)[2], Śmierć młodzieńca w Śródmieściu (1934)[3], Co wieczór (1936[4]).
Po wybuchu II wojny światowej w czasie kampanii wrześniowej został zmobilizowany w 73 pułku piechoty. Po agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez Sowietów i przewieziony do obozu w Starobielsku[5]. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w bezimiennej mogile zbiorowej w Piatichatkach[5], gdzie od 17 czerwca 2000 mieści się oficjalnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie[6]. Figuruje na Liście Starobielskiej NKWD, pod poz. 2736[5].
5 października 2007 roku minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień kapitana[7][8][9]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[10][11][12].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ BETA Księgi Cmentarne [online], ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl [dostęp 2018-09-22] .
- ↑ Piwowar Lech, Raj w nudnym zajeździe, 1932. Wersja cyfrowa pierwodruku w serwisie Polona.pl
- ↑ Piwowar Lech, Śmierć młodzieńca w Śródmieściu, 1934. Wersja cyfrowa pierwszego wydania w serwisie Polona.pl
- ↑ Piwowar Lech, Co wieczór, 1936. Wersja cyfrowa pierwszego wydania w serwisie Polona.pl
- ↑ a b c Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 419.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. LXXIV.
- ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 107 [dostęp 2024-10-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 2024-09-17] (pol.).
- ↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
- ↑ Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
- ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].
Bibliografia
- A-Z Mała Encyklopedia, MariaM. Sajko (red.), Warszawa: PWN, 1995, ISBN 83-01-11663-3, OCLC 830049932 . Brak numerów stron w książce
- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
- Izabela Filipek: Rocznica Mordu Katyńskiego. naszwojnicz.pl, 14 kwietnia 2012. [dostęp 2014-04-14].
Linki zewnętrzne
