Urodził się we wsi Igołomia jako syn Leona Tochowicza, kupca, oraz Doroty z domu Nawrockiej. W 1918 wstąpił jako ochotnik do Wojska Polskiego by wziąć udział w wojnie z bolszewikami. W 1920 roku podjął studia medyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Stopień doktora nauk medycznych uzyskał w 1926 roku, po czym podjął pracę na Uniwersytecie jako asystent w I Klinice Chorób Wewnętrznych. Stopień doktora habilitowanego w zakresie chorób wewnętrznych uzyskał 12 lipca 1938[1][2].
Wziął udział w kampanii wrześniowej jako oficer-medyk. 6 listopada 1939 w ramach akcji Sonderaktion Krakau wraz z grupą innych profesorów i wykładowców UJ został aresztowany przez Niemców i wywieziony do obozu Sachsenhausen[3][4]. Po zwolnieniu w 1940 powrócił do Krakowa i prowadził prywatną praktykę[2].
Po zakończeniu wojny Tochowicz kontynuował pracę naukową. Poszerzył ją o działalność organizacyjną, przejmując w 1947 roku jako świeżo nominowany profesor nadzwyczajny kierownictwo I Kliniki Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1956 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego[2]. W latach 1954–1957 sprawował funkcję prorektora, a w latach 1957–1965 rektora Akademii Medycznej w Krakowie[5]. W latach 1954–1961 był wiceprezesem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego[6].
W pracy naukowej zajmował się m.in. miażdżycą i nadciśnieniem tętniczym. Był autorem niemal stu publikacji naukowych. Uważany jest za pioniera polskiej kardiologii prewencyjnej. Pod jego kierunkiem kształciło się wielu kardiologów i kardiolożek, w prowadzonej przez niego klinice dwudziestu dwóch lekarzy i lekarek obroniło doktoraty, a dziewięćdziesięciu sześciu uzyskało specjalizację lekarską. Wśród uczniów Tochowicza byli m.in. Władysław Król, Tadeusz Horzela i Leon Cholewa. Dokonania Tochowicza w działalności dydaktycznej sprawiły, że określany był jako „twórca krakowskiej szkoły kardiologicznej”[7].
Leon Tochowicz zmarł w 1965 roku w Krakowie. Został pochowany w alei zasłużonych cmentarza Rakowickiego (kwatera LXVII-płn. 1-12)[8][9].
Grób prof. Leona Tochowicza na cmentarzu Rakowickim
Zachowanie się tryptofanu i histydyny w przebiegu choroby Biermera. „Polskie Archiwum Medycyny Wewnętrznej”. 2, s. 1151–1159, 1936. Kraków.
Wartość kliniczna przednio-tylnego odprowadzenia w elektrokardiografii. „Polska Gazeta Lekarska”. 42 (15), 1936. Lwów.brak numeru strony
Recherches sur la fluctuation du taux sanguin du tryptophane et de l'histidine au cours de la maladie de Biermar. „Folia Haematologica”, s. 240–248, 1936. Leipzig: Ak. Verlagsgesellschaft.
Recherches sur la fluctuation du taux des acides aminés chez les sujets atteints d'anémie pernicieuse de Biermer et chez les sujets atteints d'anémie posthémorragique. „Folia Haematologica”, s. 249–268, 1936. Leipzig: Ak. Verlagsgesellschaft.
Über den klinischen Wert der dorso-ventralen Ableitung in der Elektrokariographie. „Zeitschrift für Kreislaufforschung”, s. 712–727, 1937. Dresden: T. Steinkopff.
Badania kliniczne nad wpływem wody ze śródła "Karola" w Iwoniczu, na wydzielanie soku żołądkowego, treści dwunastnicowej oraz na przemianę spoczynkową. 1937. Brak numerów stron w książce
Wskazania i przeciwwskazania dla leczenia klimato-balneo-hydrologicznego schorzeń układu krążenia. „Acta Balneologica Polonica”. 4 (2), 1938. Kraków.brak numeru strony
Badania kliniczne, doświadczalne i anatomo-patologiczne nad zachowaniem się układu krążenia w nadtarczyności. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 1938. Brak numerów stron w książce
Gruźlica jako zagadnienie społeczne wśród młodzieży akademickiej. Warszawa: Lekarski Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1946. Brak numerów stron w książce
Zarys historii Krakowskiej Szkoły Medycznej: w 600-lecie Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1962. Brak numerów stron w książce Przekład autorski na język angielski wydany w tym samym roku. Przekłady na języki niemiecki i francuski wydane w 1963.
Sześćsetlecie medycyny krakowskiej: w sześćsetlecie Uniwersytetu Jagiellońskiego. T. 2. Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1964. Brak numerów stron w książce Przekład na język angielski wydany w tym samym roku.
↑Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 9, s. 361, 10 września 1938.
↑Relacje pracowników Uniwersytetu Jagiellońskiego o ich losach osobistych i dziejach uczelni w czasie drugiej wojny światowej. Kraków: Archiwum Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2005, s. 191–192.
↑Wyrok na Uniwersytet Jagielloński. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1989, s. 118–119. ISBN 83-03-02845-6.
↑Jan Wiktor Tkaczyński (red.): Pro Memoria II. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na Cmentarzu Rakowickim i Salwatorskim 1803–2015. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2016, s. 255.
Cholewa L., In memoriam: Prof. Leon Tochowicz; Przegląd Lekarski, 1975;32(8):656.
Król W., Leon Tochowicz – a physician, scientist and teacher. Reminiscences on the 20th anniversary of his death; Kardiologia Polska, 1986;29(11-12):721-3.
