|
Michał Kotański
Michał Kotański (ur. 12 grudnia 1976) – polski reżyser teatralny, od 2015 dyrektor naczelny i artystyczny Teatru im. Stefana Żeromskiego w Kielcach, od stycznia 2024 dyrektor Teatru Telewizji[1][2]. ŻyciorysWykształcenieAbsolwent reżyserii dramatu na Wydziale Reżyserii Dramatu w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie oraz filozofii na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego[3]. Kariera teatralnaBył asystentem Jerzego Golińskiego (Żołnierz i bohater George’a Bernarda Shawa (1998) w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie), Andrzeja Wajdy (Słomkowy kapelusz Eugène’a Labiche (1998) w Starym Teatrze w Krakowie), Jerzego Jarockiego (Trzeci akt Witkacego (2002) w PWST w Krakowie), Macieja Wojtyszki (Bułhakow (2002) w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie), a także Declana Donnellana, Achima Freyera, Mikołaja Grabowskiego, Krystiana Lupy, Andrzeja Seweryna i Rudolfa Zioły[3]. W 2002 zadebiutował jako reżyser spektaklu Mr Love[3] w krakowskim Teatrze STU z udziałem Agaty Pruchniewskiej i Krzysztofa Pluskoty. W 2003 zastąpił Marcina Grotę[4] i podjął się reżyserii przedstawienia Polaroidy. Kilka ostrych zdjęć Marka Ravenhilla[5], prezentowanego na XXXXIII Kaliskich Spotkaniach Teatralnych – Festiwalu Sztuki Aktorskiej w Kaliszu, gdzie odtwórca roli Victora, chłopaka umierającego na AIDS Tima (Adam Nawojczyk) – Michał Czernecki został wyróżniony za swój debiut. Reżyserował w teatrach krakowskich – Starym, im. Juliusza Słowackiego i Bagatela[3], warszawskich – Powszechnym i Studio oraz Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu, Teatrze Wybrzeże, Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu, Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie, Teatrze im. Aleksandra Sewruka w Elblągu, Teatrze Dramatycznym im. Jerzego Szaniawskiego w Płocku i Teatrze im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze. Zrealizował słuchowiska radiowe – Zapach czekolady Radosława Paczochy (2009) i Burmistrz Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk (2011). Współpracował też z Teatrem Telewizji reżyserując Dzieje grzechu Stefana Żeromskiego (2017) z Magdą Grąziowską, Hamleta Williama Szekspira (2019) z Przemysławem Stippą w roli tytułowej i Widnokrąg Wiesława Myśliwskiego (2020)[6]. Dyrektor Teatru im. Stefana Żeromskiego w KielcachOd 2015 dyrektor naczelny i artystyczny Teatru im. Stefana Żeromskiego w Kielcach. Jedną z jego pierwszych artystycznych decyzji było wznowienie spektaklu Samotność pól bawełnianych Bernarda Marie Koltesa w reżyserii Radosława Rychcika i przeniesienie go na Dużą Scenę. W grudniu 2016 nawiązał współpracę z PWST w Krakowie. Michał Kotański urzeczywistnił marzenie kilku swoich poprzedników – Kielecki Międzynarodowy Festiwal Teatralny[7][8][9]. Realizuje różnorodną linię repertuarową – od ambitnych przedsięwzięć po komedie i musicale na wysokim poziomie. Do współpracy zaprasza najlepszych twórców teatralnych w Polsce i za granicą, m.in.: Dana Jemmetta, Mikołaja Grabowskiego, Maję Kleczewską, Jolantę Janiczak i Wiktora Rubina, Marcina Libera, Monikę Strzępkę i Pawła Demirskiego, Unę Thorleifsdottir. Kotańskiemu udało się zamknąć kwestie własnościowe siedziby kieleckiego teatru toczące się przez 19 lat – dzięki temu teatr realizuje zadanie pn. „Przebudowa, rozbudowa i nadbudowa zabytkowego obiektu Teatru im Stefana Żeromskiego w Kielcach”, która zakłada m.in. unowocześnienie budynku, dostosowanie go do potrzeb osób niepełnosprawnych, wdrożenie nowej technologii sceny, uruchomienie sceny kameralnej otwartej na dziedziniec oraz odtworzenie historycznych elementów zabytkowych, jak posągi czterech muz na elewacji frontowej[10][11]. SpektakleTeatr Telewizji
Teatr Polskiego Radia
Nagrody
Przypisy
Linki zewnętrzne
|
