Michael Lopez-AlegriaMichael Eladio López-Alegría (ur. 30 maja 1958 w Madrycie) – komandor marynarki wojennej, amerykański astronauta. Wykształcenie oraz służba wojskowa
Na przeszło 30 typach samolotów wylatał ponad 5700 godzin. Kariera astronauty
Loty kosmiczneW dniach 19 października – 5 listopada 1995 uczestniczył w locie STS-73 jako specjalista misji (MS-3). Razem z nim w kosmos polecieli: Kenneth D. Bowersox (dowódca), Kent V. Rominger (pilot), Catherine G. Coleman (specjalista misji MS-1), Kathryn C. Thornton (MS-2), oraz specjaliści ładunku Fred W. Leslie (PS-1) oraz Albert Sacco, Jr. (PS-2). Zasadniczym celem lotu było przeprowadzenie badań przygotowanych wspólnie przez amerykańskie organizacje rządowe i prywatne oraz uniwersytety. Oficjalnie program ten otrzymał nazwę – amerykańskie laboratorium nieważkości (USML-2 – United States Microgravity Laboratory). Znajdowało się ono na module Spacelab zainstalowanym w ładowni Columbii. Astronauci przechodzili do niego przez specjalny tunel. NASA na przygotowanie programu badawczego tego lotu wydała ponad 100 milionów dolarów. Przeprowadzone zostały eksperymenty w dziedzinie fizyki, materiałoznawstwa i biotechnologii. Po zakończeniu 16-dniowego programu lotu wahadłowiec Columbia wylądował w KSC na Przylądku Canaveral na Florydzie. 11 października 2000 Michael Lopez-Alegria rozpoczął swój drugi lot w kosmos. Tym razem również jako specjalista misji (MS-5) podczas lotu promu Discovery w czasie wyprawy STS-92. Dowódcą załogi był Brian Duffy, pilotem Pamela A. Melroy, a specjalistami misji: Leroy Chiao (MS-1), William S. McArthur, Jr (MS-2), Peter J. K. Wisoff (MS-3), i japoński astronauta Koichi Wakata (MS-4). Celem lotu była dalsza rozbudowa Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Wahadłowiec miał na swoim pokładzie kratownicę Z-1 oraz łącznik PMA 3 dla modułu Unity. Discovery połączył się z ISS 14 października. Dwa dni później 16 października podczas ponad 7-godzinnego spaceru w kosmosie Lopez-Alegria i Wisoff podłączyli do modułu Unity łącznik PMA-3 (Pressurized Mating Adapter 3). Podczas swojego drugiego (a czwartego w tej misji) EVA Lopez-Alegria i Peter Wisoff również przez blisko 7 godzin wykonywali zaplanowane prace przy kratownicy Z-1 i przetestowali mały plecak napędowy SAFER (Simplified Aid For EVA Rescue), który może być wykorzystywany w czasie awaryjnego powrotu astronauty na pokład promu. 20 października Discovery odłączył się od Międzynarodowej Stacji Kosmicznej i 24 października, z dwudniowym opóźnieniem spowodowanym złą pogodą, po wykonaniu 202 okrążeń Ziemi wylądował w bazie Edwards w Kalifornii. 23 listopada 2002 Lopez-Alegria po raz trzeci udał się w kosmos. Tym razem był specjalistą misji (MS-1) promu Endeavour, podczas wyprawy STS-113. Udział w niej wzięli również: dowódca - James D. Wetherbee, pilot – Paul S. Lockhart oraz specjaliści misji; John B. Herrington (MS-2), Kenneth D. Bowersox (MS-3), Donald R. Pettit (MS-4), oraz Nikołaj M. Budarin (MS-5). Trzech ostatnich astronautów stanowiło 6 stałą załogę ISS, która miała zmienić swoich poprzedników. Zasadniczym celem misji było zainstalowanie kolejnego elementu kratownicy – struktury P 1 Truss oraz specjalnego wózka CETA CART-B. W tym celu Lopez-Alegria i John Herrington trzykrotnie pracowali poza ISS. W dniu 26 listopada przez 6 godzin i 45 minut m.in. pracowali przy okablowaniu struktury P 1 oraz przygotowali do użytku wózek CART-B. Dwa dni później 28 listopada przebywali poza stacją przez 6 godzin i 10 minut, kończąc prace rozpoczęte podczas EVA-1. Poza tym zainstalowali nową kamerę wideo. Ostatni spacer kosmiczny astronauci odbyli 30 listopada. Wówczas przez 7 godzin zakończyli instalowanie oraz uruchamianie P 1. Odznaczenia i nagrody
Wykaz lotów
Zobacz teżPrzypisy
Bibliografia
|