|
Mikołaj Pełczyński
Mikołaj Pełczyński (ur. 1881 lub 1882 w Nieświeżu, zm. 15 lutego 1943 w Iranie) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego. ŻyciorysUrodził się 9[1] lub 22 grudnia 1881[2] bądź w 1882 w Nieświeżu[3]. Po zakończeniu I wojny światowej został przyjęty do Wojska Polskiego. Po zakończeniu I wojny światowej został przyjęty do Wojska Polskiego. W trakcie wojny polsko-bolszewickiej po zajęciu Wilna w 1919 został mianowany wojskowym dowódcą powiatu wileńskiego[4]. Został awansowany na stopień podpułkownika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[5][6]. 15 maja 1922 został komendantem Powiatowej Komendy Uzupełnień Brzeziny w Tomaszowie, pozostając oficerem nadetatowym 51 pułku piechoty[7][8][9]. W styczniu 1927, po likwidacji PKU Brzeziny w Tomaszowie, został oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IV[10]. W lutym tego roku został przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Końskie na stanowisko komendanta, pozostając nadal oficerem nadetatowym 51 pp[11][12]. Z dniem 31 grudnia 1928 został przeniesiony w stan spoczynku[13]. W 1934 jako emerytowany podpułkownik był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr X jako oficer przewidziany do użycia w czasie wojny i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Baranowicze[14]. Podczas II wojny światowej był podpułkownikiem Armii Polskiej w ZSRR gen. Władysława Andersa[3]. Zmarł 15 lutego 1943 w Iranie[3]. Został pochowany w działce polskiej na cywilnym cmentarzu katolickim w Teheranie (Polski Cmentarz w Teheranie)[3][15]. Przypisy
Bibliografia
|
||||||||||||||||
