Minuskuł 22

Minuskuł 22
Data powstania	XII wiek
Rodzaj	Kodeks minuskułowy
Numer	22
Zawartość	Ewangelie
Język	grecki
Rozmiary	26 × 19 cm
Typ tekstu	bizantyński
Kategoria	V
Miejsce przechowywania	Bibliothèque nationale

Minuskuł 22 (wedle numeracji Gregory–Aland), ε 288 (von Soden)^[1] – rękopis Nowego Testamentu pisany minuskułą na pergaminie w języku greckim z XII wieku^[2]. Zawiera marginalia.

Opis rękopisu

Kodeks zawiera tekst czterech Ewangelii na 232 pergaminowych kartach (26 cm na 19 cm)^[2], z kilkoma lukami (Mateusz 1,1-2,2; 4,19-5,25; Jan 14,22-16,27). Niektóre z kart zostały przemieszczone do niewłaściwych miejsc^[3].

Tekst rękopisu pisany jest jedną kolumną na stronę, 22 linijek w kolumnie^[2]. Atrament jest czarny, inicjały pisane są złotem^[4]. Popełnia błędy itacyzmu^[4].

Tekst Ewangelii dzielony jest według κεφαλαια (rozdziały) oraz według Sekcji Ammoniusza, których numery podano na marginesach. Sekcje Ammoniusza opatrzone zostały odniesieniami do Kanonów Euzebiusza (niekompletne). Przed każdą z Ewangelii umieszczone zostały listy κεφαλαια (spis treści). Tekst Ewangelii zawiera ponadto τιτλοι (tytuły)^[4]^[3].

Na końcu każdej Ewangelii umieszczono subscriptio, na marginesach zamieszczono warianty tekstowe, brak not liturgicznych^[4].

Nie zawiera tekstu Pericope adulterae (Jan 7,53-8,11)^[4]. Na marginesie zawiera scholion kwestionujący autentyczność długiego zakończenia Marka (Mk 16,9-20)^[4].

Tekst

Według Streetera grecki tekst Ewangelii reprezentuje tekst cezarejski. Aland nie zaklasyfikował go do żadnej kategorii^[5]. David Alan Black zaliczył do reprezentantów tekstu cezarejskiego^[6].

W Mt 27,9 przekazuje unikalny wariant ἐπληρώθη τὸ ῥηθὲν διὰ Ζαχαρίου τοῦ προφήτου (wypełniło się słowo powiedziane przez Zachariasza proroka). Inne rękopisy zamiast Zachariasza mają Jeremiasza^[7].

Historia

Paleograficznie datowany jest na wiek XII^[2]^[8]. Rękopis badali Wettstein, Scholz, oraz Paulin Martin^[9].

Obecnie przechowywany jest we Francuskiej Bibliotece Narodowej w Paryżu, pod numerem katalogowym Gr. 72^[2]^[8].

Jest cytowany w naukowych wydaniach Novum Testamentum Graece Nestle-Alanda (NA26, NA27). NA27 cytuje go rzadko^[10].

Zobacz też

Przypisy

↑ Caspar René Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testament. Leipzig: J.C.Hinrichs'sche Buchhandlung, 1908, s. 49.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e K. Aland, M. Welte, B. Köster, K. Junack, Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neues Testaments, Walter de Gruyter, Berlin, New York 1994, p. 48.
↑ ^a ^b C. R. Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: J.C.Hinrichs, 1900, s. 134.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f F. H. A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. T. 1. London: 1894, s. 194.
↑ K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 129, 138. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
↑ David Alan Black, New Testament Textual Criticism, Baker Books, 2006, p. 65.
↑ NA26, p. 81.
↑ ^a ^b Handschriftenliste. [w:] INTF [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2013-04-05].
↑ Jean-Pierre-Paul Martin, Description technique des manuscrits grecs, relatif au Nouveau Testament, conservé dans les bibliothèques des Paris (Paris 1883), p. 36-37.
↑ Eberhard et Erwin Nestle: Novum Testamentum Graece. communiter ediderunt: B. et K. Aland, J. Karavidopoulos, C. M. Martini, B. M. Metzger. Wyd. 27. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 2001, s. 58*-59*, 704. ISBN 978-3-438-05100-4.

Bibliografia

Henry A. Sanders. A New Collation of MS 22 of the Gospels. „JBL”. 33, s. 92-117, 1914. Philadelphia.

Linki zewnętrzne

Handschriftenliste. [w:] INTF [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2013-04-05].
R. Waltz, Minuscule 22, Encyclopedia of Textual Criticism

[Gregory1908-1] Caspar René Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testament. Leipzig: J.C.Hinrichs'sche Buchhandlung, 1908, s. 49.

[Aland-2] K. Aland, M. Welte, B. Köster, K. Junack, Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neues Testaments, Walter de Gruyter, Berlin, New York 1994, p. 48.

[Gregory-3] C. R. Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: J.C.Hinrichs, 1900, s. 134.

[Scrivener-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f F. H. A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. T. 1. London: 1894, s. 194.

[5] K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 129, 138. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).

[6] David Alan Black, New Testament Textual Criticism, Baker Books, 2006, p. 65.

[7] NA26, p. 81.

[INTF-8] Handschriftenliste. [w:] INTF [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2013-04-05].

[9] Jean-Pierre-Paul Martin, Description technique des manuscrits grecs, relatif au Nouveau Testament, conservé dans les bibliothèques des Paris (Paris 1883), p. 36-37.

[10] Eberhard et Erwin Nestle: Novum Testamentum Graece. communiter ediderunt: B. et K. Aland, J. Karavidopoulos, C. M. Martini, B. M. Metzger. Wyd. 27. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 2001, s. 58*-59*, 704. ISBN 978-3-438-05100-4.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]