Minuskuł 53
Minuskuł 53 (wedle numeracji Gregory–Aland) ε 344 (Soden)[1] – rękopis Nowego Testamentu, z XIII/XIV wieku pisany minuskułą na pergaminie w języku greckim. Przechowywany jest w Bibliotece Bodlejańskiej w Oksfordzie. Był wykorzystywany w dawnych wydaniach greckiego Nowego Testamentu. Opis rękopisuKodeks zawiera pełny tekst czterech Ewangelii, na 140 pergaminowych kartach (15,5 na 11,5 cm)[2][3] . Karty zostały ułożone w octavo[4]. Tekst rękopisu pisany jest jedną kolumną na stronę, w 29–33 linijek na stronę[2], elegancką minuskułą. Inicjały pisane są czerwonym kolorem[5][6]. Tekst jest dzielony według rozdziałów (κεφαλαια), których numery podane zostały w bocznym marginesie, a tytuły (τιτλοι) podane zostały na górze strony. Nie zastosowano natomiast podziału według krótkich Sekcji Ammoniusza, z odniesieniami do Kanonów Euzebiusza[5][6]. Rękopis zawiera Prolegomenę na początku oraz noty marginalne[6]. TekstGrecki tekst Nowego Testamentu reprezentuje bizantyjską tradycję tekstualną. Aland umieścił go w kategorii V[7][8]. Rękopis został zbadany metodą wielokrotnych wariantów Claremont Profile Method w Łk 1 i Łk 20, w których reprezentuje standardowy tekst bizantyjski (Kx). W Łk 10 nie zbadano tekstu tą metodą. Tworzy parę tekstualną z minuskułem 902[9]. HistoriaScrivener i Gregory datowali go na XIV wiek[5][6]. INTF datuje go na XIII lub XIV wiek[3] . Rękopis znał Robert Estienne, który wykorzystał go w swoim wydaniu greckiego Nowego Testamentu i oznakował go przy pomocy symbolu γ[5]. Korzystał z niego John Mill (jako Selden 1)[10]. Johann Jakob Wettstein wciągnął go na listę rękopisów Nowego Testamentu, nadał mu numer 53 i sporządził jego opis[4]. Griesbach sprawdził niektóre jego warianty[11][6]. Nie jest wykorzystywany we współczesnych wydaniach greckiego Nowego Testamentu[12][13]. Rękopis przechowywany jest w Bibliotece Bodlejańskiej (Selden Supra 28) w Oksfordzie[2][3] . Zobacz teżPrzypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzneInformation related to Minuskuł 53 |