Mistrzostwa Świata Juniorów w Rugby Union 2011 (IRB Junior World Championship 2011) – czwarte mistrzostwa świata w rugby union dla drużyn narodowych do lat 20, organizowane przez IRB. Turniej został rozegrany we Włoszech w dniach 10–26 czerwca 2011 roku. Wzięło w nim udział dwanaście drużyn, a tytułu bronił zespół Nowej Zelandii.
Federazione Italiana Rugby otrzymała prawa do organizacji zawodów w połowie lutego 2010 roku[1], w listopadzie tego roku natomiast ogłoszono stadiony, składy grup i rozkład gier[2]. Sędziowie zawodów zostali wyznaczeni w kwietniu 2011 roku[3]. W turnieju brało udział dwanaście drużyn, które zostały podzielone na trzy czterozespołowe grupy rywalizujące systemem kołowym w ciągu trzech meczowych dni. Po zakończeniu pierwszej fazy ustalany był ranking – pierwsze cztery zespoły awansowały do półfinałów, kolejne cztery walczyły o miejsce piąte, zaś pozostałe o miejsce dziewiąte[4].
W meczu finałowym, rozegranym 26 czerwca 2011 na Stadio Plebiscito w Padwie, zwyciężyła Nowa Zelandia pokonując zespół Anglii. Był to jednocześnie ich czwarty z rzędu triumf w mistrzostwach świata[5][6]. Reprezentacja Tonga po zajęciu ostatniego miejsca wypadła z rozgrywek młodzieżowej elity i w 2012 roku zagrała w Junior World Rugby Trophy. Najwięcej punktów zdobył przedstawiciel triumfatorów, Gareth Anscombe, w klasyfikacji przyłożeń z siedmioma zwyciężyli zaś Anglik Christian Wade i reprezentant RPA Arno Botha[7].
Głównym nadawcą telewizyjnym był RAI Sport[8]. Turniej był transmitowany przez dziewiętnaście stacji telewizyjnych z całego świata odbieranych w 142 krajach – zaplanowano około 280 godzin transmisji, szesnaście spotkań było też transmitowanych w Internecie na oficjalnej stronie IRB[9][10]. Najtańsza wejściówka na mecz kosztowała zaś 5 euro[11].
Na potrzeby rozgrywek grupowych oraz wczesnych faz pucharowych przeznaczono trzy mniejsze stadiony. Finał został rozegrany na Stadio Euganeo w Padwie[18].
