Mokrany (obwód brzeski)
Mokrany[4] (biał. Макраны, ros. Мокраны) – wieś w rejonie małoryckim obwodu brzeskiego Białorusi, stanowiąca centrum administracyjne sielsowietu. Wieś leży na magistrali M12 (E85), w pobliżu granicy państwowej z Ukrainą i daje nazwę leżącemu nieopodal drogowemu przejściu granicznemu Mokrany-Domanowo. Znajduje się tu parafialna cerkiew prawosławna pw. Narodzenia Matki Bożej[5]. HistoriaWieś szlachecka położona była w końcu XVIII wieku w powiecie brzeskolitewskim województwa brzeskolitewskiego[6]. 11 lutego 1919 roku, po wycofaniu się Niemców, Mokrany zostały zajęte przez polską piechotę z grupy gen. Listowskiego. Trzy dni później pod Mokranami i Małorytą w potyczkach Polacy wzięli do niewoli 60 bolszewickich żołnierzy, w tym 10 oficerów[7]. W czasach II Rzeczypospolitej wieś znajdowała się województwie poleskim, do 12 kwietnia 1928 roku stanowiła siedzibę gminy wiejskiej Mokrany w powiecie kobryńskim, następnie należała do gminy Wielkoryta w powiecie brzeskim[8]. Osadnikiem wojskowym w Mokranach był Stanisław Nowicki, kawaler Orderu Virtuti Militari i wójt gminy Wielkoryta. W końcu września 1939 roku do Mokran doprowadzono grupę polskich jeńców wojennych z rozbrojonego oddziału Flotylli Rzecznej Marynarki Wojennej. 8 oficerów i podoficerów regularne jednostki sowieckie zabrały ze sobą celem dalszego wywiezienia ich w głąb ZSRR, pozostałych - co najmniej 2 oficerów i 16 podoficerów - przekazano w ręce bojówek ukraińskich z czerwonymi opaskami na rękawach. Te dokonały na nich mordu[9] w dniu 28 września 1939 roku[10]. Wydarzenie to upamiętnia pomnik, odsłonięty w 1991 roku[10]. Osobny artykuł:Po wojnie wieś weszła w struktury administracyjne ZSRR. Należała kolejno do:
TurystykaWe wsi znajduje się dawny park pałacowy. Półtora kilometra od wsi znajduje się pomnik przyrody - wydma[12]. Przypisy
Linki zewnętrzne
|