Punkty w klasyfikacji generalnej przyznawano za 10 pierwszych miejsc według systemu: 20-15-12-10-8-6-4-3-2-1. Do końcowych punktacji zaliczano zawodnikom 5 najlepszych wyników. Aby zostać Mistrzem Polski trzeba było być sklasyfikowanym w co najmniej czterech eliminacjach.
Grupa N - Samochody turystyczne wyprodukowane w ilości co najmniej 2500 egzemplarzy w ciągu kolejnych 12 miesięcy. Prawie całkowity zakaz przeróbek mających na celu poprawienie osiągów samochodu. Punkty w grupie N przyznawano za 6 pierwszych miejsc według systemu: 9-6-4-3-2-1.
Formuła 2 - Samochody gr. A lub N z napędem na jedną oś, o pojemności skokowej silnika do 2000 cm3, bez turbodoładowania. Do kategorii tej zaliczano też tzw. "kit cars" - pojazdy oparte na grupie A (lecz z większym zakresem dozwolonych modyfikacji) z napędem na jedną oś, o pojemności skokowej silnika do 2000 cm3, bez turbodoładowania, produkowane w ilości co najmniej 25 tysięcy egzemplarzy w ciągu roku, zaś roczna produkcja silników danej wersji nie mogła być mniejsza niż 2500. Producent miał obowiązek przygotowania minimum 50 zestawów ("kitów") pozwalających zamienić seryjny samochód w kit car. Punkty w grupie F2 przyznawano za 6 pierwszych miejsc według systemu: 9-6-4-3-2-1
