|
Sea Cloud
Ten artykuł od 2012-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
  Sea Cloud – jeden z największych żaglowców świata, obecnie wykorzystywany jako jednostka typowo turystyczna w rejsach kilku- kilkunastodniowych dla spragnionych wrażeń urlopowiczów. Atrakcją jest tradycyjny takielunek obsługiwany przez dostatecznie liczną obsługę – zawodowych żeglarzy, oraz typowo hotelowe luksusowe wnętrza ze słynną kuchnią. Żaglowiec został zbudowany w 1931 roku w stoczni w Kilonii[1] dla amerykańskiego milionera E. F. Huttona. Stanowił prezent, który Hutton ofiarował swojej żonie, Marjorie Merriweather Post. Statek pierwotnie nosił nazwę „Huzar” i w momencie powstania był największym żaglowcem świata. Powstał li tylko dla splendoru i rozrywki, nie jest jednak pałacem na wodzie i ma w sobie wszystkie cechy typowego tradycyjnego żaglowca. Jedyną różnicą w porównaniu ze współczesnymi mu jednostkami było to, że zamiast ładowni miał od momentu powstania kabiny pasażerskie. Żaglowiec kilkakrotnie przechodził z rąk do rąk, zawsze wożąc wyjątkowych gości. Ostatecznie jednak wylądował niemal jako wrak w zatoce Colon w Panamie. Odkupiło go hamburskie przedsiębiorstwo turystyczne, starannie wyremontowało i przystosowało do morskiej turystyki[1]. Obecnie armatorem jest niemiecka firma Sea Cloud Cruises, utrzymująca w celach turystycznych również kilka innych jednostek – w tym jeszcze jeden żaglowiec, znacznie nowocześniejszy – Sea Cloud II. Od 1983 przez z górą ćwierć wieku kapitanem Sea Cloud był Polak, kpt. ż. w. Ryszard Choiński[2], były dowódca m.in. legendarnego Daru Pomorza. W międzynarodowej załodze pochodzącej z wielu krajów oraz wśród kadry oficerskiej pływa również kilku innych Polaków. Także dziś na pokładzie codziennością są prace bosmańskie, stawianie żagli wymaga wspinaczki na reje, a wszelkie manewry wymagają dużej krzątaniny całej załogi. Stosowanie silników jest ograniczane do minimum. Pomimo luksusowych hotelowych wnętrz żaglowiec nie jest typowym dla współczesnych statków turystycznych "miastem rozrywki" z basenami, kasynami, itd. Właściciel stara się zachować dla swoich gości jak najwięcej elementów tradycyjnej żeglarskiej przygody – nawet mimo tego, że goście są tylko obserwatorami czynności wykonywanych przez załogę. Pielęgnowane są również wszelkie inne elementy żeglarskiej tradycji. Żaglowiec można właściwie nazwać żywym pływającym pomnikiem. Dane techniczne
PrzypisyEncyklopedie internetowe (czteromasztowy bark):
|
