Sofia Papadhimitri też jako: Sofia Zengo Papadhimitri (ur. 19 marca 1915 w Korczy, zm. 13 czerwca 1976 w Tiranie^[1]) – albańska malarka, siostra Androniqi Zengo.

Pochodziła z rodziny o tradycjach artystycznych, była córką Vangjela i Vasiliqi Zengo^[1]. Pierwsze lekcje rysunku pobierała w Korczy pod kierunkiem Vangjusha Mio. W 1934 wyjechała razem z siostrą na studia do Akademii Sztuk Pięknych w Atenach. Studia z zakresu malarstwa, w klasie znanego greckiego impresjonisty Spirosa Vikatosa ukończyła z wyróżnieniem w roku 1939^[1]. W czasie studiów wspólnie z ojcem malowała wnętrze Cerkwi Świętej Trójcy w Korczy. W latach II wojny światowej malowała ikony i portrety^[1]. Po zakończeniu wojny przeniosła się do Tirany, gdzie pracowała jako nauczycielka rysunku w szkole. W 1971 przeszła na emeryturę. W latach 1945–1971 jej obrazy eksponowano na dziewięciu wystawach sztuki albańskiej^[1]. W 1965, w 50 rocznicę urodzin artystki zorganizowano wystawę jej prac w siedzibie Ligi Pisarzy i Artystów Albanii. Wystawę retrospektywną jej twórczości zorganizowała w 2015 Narodowa Galeria Sztuki w Tiranie^[2].

Sofia Papadhimitri wraz ze swoją siostrą Androniqi Zengo uchodzą za pierwsze w historii Albanii kobiety-malarki^[2]. Dorobek twórczy Sofii Papadhimitri obejmuje ponad 300 prac wykonanych techniką olejną (głównie portrety i pejzaże) i ponad 200 rysunków węglem^[2]. Większość z nich znajduje się w zbiorach prywatnych poza granicami Albanii.

W roku 2015 rada miejska Korczy uhonorowała artystkę honorowym obywatelstwem tego miasta^[1].

W 1947 poślubiła rzeźbiarza Akile Papadhimitri, z którym miała dwóch synów (Jani i Evangjel)^[1].

• Sofia Papadhimitri [online], Galeria Kombetare [dostęp 2021-10-26]  (alb.).