Srokowiec (Siemianowice Śląskie)
Srokowiec (niem. Srokowietz[1]) – dawna kolonia robotnicza w południowo-wschodniej części Siemianowic Śląskich, położona w rejonie ulicy Srokowieckiej w dzielnicy Centrum. Została ona założona w rejonie szybów kopalnianych Knoff i Hoffnung[2]. Składała się z ośmiu wielorodzinnych domów z przydomowymi ogródkami i chlewikami w podwórzu[2]. Zabudowa ta koncentrowała się po wschodniej stronie ulicy i posiadała szare elewacje. W kolonii ponadto znajdował się piekarniok do wypieku chleba, magiel i stodoła. Kolonia ta nie była skanalizowana[3]. W 1885 roku Srokowiec zamieszkiwało 335 osób[1]. W drugiej połowie XIX wieku Srokowiec funkcjonował jako samodzielna gmina[4]. Na początku XX wieku Srokowiec był kolonią na obszarze dworskim Siemianowice II[5]. Obszar kolonii stanowił scenerię filmu Kazimierza Kutza Perła w koronie[3]. Srokowiec został wyburzony wraz z sąsiednią kolonią Jerzego w latach 70. XX wieku[2]. Przypisy
Bibliografia
|