Starków (województwo dolnośląskie)
Starków (niem. Altbatzdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Kłodzko. W przeszłości do wsi należał przysiółek Dunaj (niem. Duhnehäuser)[5]. Obecnie nazwa niestandaryzowana. PołożenieStarków leży na pograniczu Kotliny Kłodzkiej i Rowu Górnej Nysy, na Wysoczyźnie Łomnicy, kilka kilometrów na wschód od Polanicy-Zdroju, na wysokości około 360–380 m n.p.m.[2] Podział administracyjnyW latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie wałbrzyskim. HistoriaPierwsza wzmianka o Starkowie pochodzi z 1315 roku, jednak przyjmuje się, że miejscowość istniała już w końcu XII wieku[6]. W roku 1350 arcybiskup Arnoszt z Pardubic kupił część wsi i przekazał ją kanonikom regularnym z Kłodzka[6]. Z czasem zakonnicy dokupili resztę Starkowa[6]. Położenie wsi na uboczu głównych szlaków komunikacyjnych uchroniło ją od zniszczeń wojennych i miejscowość rozwijała się pomyślnie[6]. W połowie XIX wieku w osiemdziesięciu pięciu domach mieszkało tu blisko czterysta osób[6]. W Starkowie były wtedy: kościół, plebania, dwór z folwarkiem, szkoła, browar i gorzelnia produkująca starkę[2]. ZabytkiWedług rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są obiekty[7]:
Zobacz teżPrzypisy
Bibliografia
Kontrola autorytatywna (wieś w Polsce): |