|
Swietłana Kuzniecowa
  Swietłana Aleksandrowna Kuzniecowa (ros. Светлана Александровна Кузнецова, ur. 27 czerwca 1985 w Leningradzie) – rosyjska tenisistka, zwyciężczyni wielkoszlemowych US Open 2004 i French Open 2009, finalistka French Open 2006 i US Open 2007 w grze pojedynczej, triumfatorka dwóch turniejów rangi Premier Mandatory, trzykrotna zdobywczyni Fed Cupu oraz mistrzyni Australian Open 2005 i Australian Open 2012 w grze podwójnej, notowana najwyżej na 2. miejscu w rankingu singlowym i na 3. w deblowym. Kariera tenisowa2000–2006Została profesjonalną tenisistką w 2000. Wygrała turniej juniorski US Open 2001 w deblu, za to jej największym sukcesem seniorskim jest mistrzostwo wielkoszlemowego US Open 2004, po pokonaniu w finale Jeleny Diemientjewej. Po tych sukcesach, i po turnieju na wyspie Bali, awansowała na 5. miejsce w rankingu WTA 20 września 2004, a w deblu zajmowała w czerwcu 2004 pozycję nr 3. W listopadzie 2004 awansowała na 4. pozycję w rankingu WTA, oraz zapewniła sobie udział w turnieju Masters. W styczniu 2005 wygrała wielkoszlemowy Australian Open 2005 w grze podwójnej. W kwietniu 2006 triumfowała na kortach w Miami, w turnieju Nasdaq-100 Open, gdzie w finale pokonała Mariję Szarapową. 7 maja 2006 rozegrała finałowy mecz w turnieju J&S Cup 2006 w Warszawie z Kim Clijsters, gdzie przegrała w dwu setach, po raz trzeci z rzędu finał tej imprezy. W poprzednich latach została pokonana przez Venus Williams. Niecały miesiąc później wystąpiła w wielkoszlemowym turnieju French Open 2006. Dotarła do finału, gdzie uległa Justine Henin-Hardenne 4:6, 4:6. 2007Może mówić o „klątwie Henin”, która dopadła ją podczas turniejów na Bliskim Wschodzie na przełomie lutego i marca 2007: przegrała z Henin w półfinale w Dubaju oraz w finale w Dosze. 17 marca 2007 przegrała finał turnieju Pacific Life Open w Indian Wells ze zwyciężczynią tego turnieju w 2002 roku, Danielą Hantuchovą. 5 maja 2007 na turnieju J&S Cup w Warszawie poniosła porażkę w półfinale z Aloną Bondarenko 2:6, 4:6, przez co nie pojawiła się w finale warszawskiego turnieju po raz pierwszy od 2004 roku. W sierpniu 2007 na kortach twardych w New Haven odniosła pierwsze w tym sezonie zwycięstwo turniejowe, pokonując Ágnes Szávay po kreczu rywalki przy stanie 6:4, 0:3. Miesiąc później dotarła do finału US Open 2007, gdzie po raz kolejny przegrała z Justine Henin. Po tym turnieju awansowała na najwyższą w karierze pozycję w rankingu WTA (na miejsce drugie). 2008Sezon rozpoczęła od przegranego turnieju w Sydney z rozstawioną z numerem pierwszym Justine Henin 6:4, 2:6, 4:6. Zagrała w singlu i deblu na Australian Open 2008. W deblu w nierozstawionej parze z Amélie Mauresmo, poddały mecz w II rundzie walkowerem. W singlu, rozstawiona z nr 2, uległa w trzeciej rundzie rozstawionej z nr 29. Agnieszce Radwańskiej 3:6, 4:6. Po nieudanym występie w Dosze (porażka w trzeciej rundzie z Sybille Bammer) doszła do finałów w Dubaju (przegrana z Jeleną Diemientjewą 6:4, 3:6, 2:6) i Indian Wells (porażka z Aną Ivanović 4:6, 3:6). Dotarła także do półfinału w Miami, gdzie przegrała z późniejszą triumfatorką Sereną Williams 6:3, 5:7, 3:6. Turnieje przygotowawcze do French Open w Berlinie i Rzymie zakończyła w trzeciej rundzie, natomiast na samym French Open doszła aż do półfinału, gdzie poniosła porażkę 3:6 2:6 z rodaczką Dinarą Safiną. Sukcesów nie odniosła też na kortach trawiastych. W Eastbourne przegrała już w pierwszym spotkaniu z Dunką Caroline Wozniacki 2:6 2:6, natomiast na Wimbledonie doszła do 1/8 finału, gdzie poniosła porażkę 4:6, 6:1, 5:7 z Agnieszką Radwańską, przy czym w trzecim secie wygrywała 4:1 i 40:15 przy serwisie rywalki. W US Open była rozstawiona z „trójką”, lecz przegrała w III rundzie z Kateriną Srebotnik. W turnieju kończącym sezon w Dosze nie wyszła z grupy przegrywając wszystkie mecze. Sezon 2008 zakończyła na 8. miejscu w rankingu WTA. 2009Sezon rozpoczęła od dojścia do ćwierćfinału w Sydney, gdzie oddała mecz walkowerem Ai Sugiyamie. W Australian Open była rozstawiona z numerem ósmym i doszła do ćwierćfinału, przegrywając z Sereną Williams 7:5, 5:7, 1:6. W turnieju w Dubaju, w pierwszej rundzie miała wolny los, zaś w drugiej przegrała 4:6, 6:3, 0:6 z Jeleną Wiesniną. W turnieju w Indian Wells odpadła w II rundzie z Urszulą Radwańską. Na turnieju w Miami doszła do półfinału, przegrywając w Wiktoryją Azaranką 3:6, 6:2, 5:7. Podczas Porsche Tennis Grand Prix w Stuttgarcie wygrała swój 10. turniej w karierze, pokonując w finale Dinarę Safinę 6:4, 6:3. W Rzymie, na turnieju Internazionali BNL d’Italia, przegrała w finale z Safiną 3:6, 2:6. W Madrycie przegrała w II rundzie, z Aloną Bondarenko 3:6, 2:6. Podczas drugiego turnieju wielkoszlemowego w sezonie, French Open, została rozstawiona z numerem siódmym. W pierwszej rundzie pokonała grającą z „dziką kartą”, Claire Feuerstein, zaś w drugiej z Galiną Woskobojewą. W 1/16 finału (III rundzie) zwyciężyła z Melindą Czink. W czwartym meczu pokonała rozstawioną z numerem 12., Agnieszką Radwańską. W ćwierćfinale wygrała z turniejową „dwójką”, Sereną Williams, zaś w półfinale z Samanthą Stosur. W finale, po wygranej nad Dinarą Safiną 6:4, 6:2, zdobyła drugi tytuł wielkoszlemowy w karierze. Na Wimbledonie, jako rozstawiona z „piątką”, doszła do III rundy, ulegając Sabinie Lisicki 2:6, 5:7. W US Open doszła do IV rundy, przegrywając z Caroliną Wozniacki 6:2, 6:7, 6:7. W turnieju w Tokio przegrała z Andreą Petković 5:7, 6:4, 3:6. W turnieju w Pekinie wygrała w finale z Agnieszką Radwańską 6:2, 6:4. Sezon zakończyła na 3 miejscu w rankingu WTA. 2010Sezon zaczęła od turnieju w Sydney, gdzie przegrała w II rundzie z Dominiką Cibulkovą 5:7, 2:6. W Australian Open odpadła w IV rundzie po przegranej z Nadią Pietrową 3:6, 6:3, 1:6. Następnie wzięła udział w turnieju w Dubaju, gdzie I rundę miała woln, zaś w II rundzie przegrała z Regina Kulikową 7:5, 6:7, 4:6. W marcu zaczęła tournée po Stanach Zjednoczonych: w Indian Wells została rozstawiona z 1. i przegrała w II rundzie, zaś podczas Sony Ericsson Open w Miami doszła do IV rundy, gdzie przegrała z Marion Bartoli 3:6, 0:6. W turnieju w Stuttgarcie doszła do 2. rundy. 2012Sezon rozpoczęła od przegranej w drugiej rundzie turnieju w Sydney z Czeszką, Lucie Šafářovą. Mecz zakończył się z powodu kreczu Kuzniecowej. Kolejnym turniejem, w którym brała udział był nowozelandzki ASB Classic. Rosjanka doszła w nim do półfinału. Podczas Australian Open doszła do trzeciej rundy w grze pojedynczej. W pierwszym meczu pokonała w trzech setach reprezentantkę RPA Chanelle Scheepers. W kolejnym spotkaniu pokonała po dwóch setach walki reprezentantkę USA – Sloane Stephens. W następnej rundzie nie sprostała Niemce Sabine Lisicki. Mecz zakończył się wynikiem 6:2, 4:6, 2:6. W zawodach gry podwójnej w parze z Wierą Zwonariową pokonała w finale Włoszki: Sarę Errani oraz Robertę Vinci[1]. Był to drugi wygrany finał turnieju wielkoszlemowego w grze podwójnej. 2013W sezonie 2013 osiągnęła ćwierćfinał zawodów singlowych w Sydney. Następnie ponownie awansowała do ćwierćfinału Australian Open w grze pojedynczej, w którym uległa Wiktoryi Azarance 5:7, 1:6. Później osiągnęła trzecią rundę zawodów w Dosze i, po przejściu kwalifikacji, pierwszą w Dubaju. Zarówno w Indian Wells, jak i w Miami awansowała do trzeciej rundy zawodów singlowych. Dodatkowo osiągała także kolejno pierwszą rundę i półfinał gry podwójnej. W Oeiras Rosjanka awansowała do ćwierćfinału, w którym przegrała z Rominą Oprandi. W Madrycie zanotowała trzy wygrane spotkania w grze pojedynczej i podwójnej, natomiast w Rzymie nie wygrała spotkania. Z French Open odpadła po ćwierćfinałowym spotkaniu z Sereną Williams. W grze podwójnej osiągnęła drugą rundę. Następnie wzięła udział w zawodach w Carlsbadzie, ale nie wygrała pojedynku pierwszej rundy. Podobny rezultat uzyskała w Toronto i Cincinnati. Na US Open przegrała w trzeciej rundzie z późniejszą półfinalistką, Flavią Pennettą. W deblu dotarła do drugiej rundy. W turnieju w Tokio, po pokonaniu m.in. rozstawionej z numerem trzecim Sary Errani, Rosjanka awansowała do ćwierćfinału. W Pekinie zaszła do drugiej rundy. W ostatnim turnieju w sezonie, w Moskwie, Kuzniecowa zanotowała półfinał gry pojedynczej, a w grze podwójnej odniosła zwycięstwo. 2014Sezon 2014 rozpoczęła od pierwszych rund singla i debla w Sydney. Także pierwszą rundę zanotowała podczas Australian Open w konkurencjach gry pojedynczej i mieszanej, a w grze podwójnej zaszła rundę dalej. W Pattai mecz drugiej rundy oddała walkowerem. W Indian Wells wygrała jeden mecz singlowy, a w deblu osiągnęła półfinał. W zawodach tej samej rangi w Miami nie zdołała wygrać spotkania. Okres gry na nawierzchni ceglanej rozpoczęła od ćwierćfinału w Stuttgarcie. W Oeiras Rosjanka awansowała do finału, w którym uległa Carli Suárez Navarro 4:6, 6:3, 4:6. W Madrycie i Rzymie zanotowała drugie rundy gry pojedynczej. Na French Open osiągnęła ćwierćfinał, w którym przegrała z Simoną Halep 2:6, 2:6. Po nieudanym występie na Wimbledonie wygrała w Waszyngtonie. Na US Open również przegrała w pierwszej rundzie, ale potem doszła do ćwierćfinału w Pekinie. Zakończyła rok na 28. miejscu. 2015Po słabym początku sezonu Kuzniecowa doszła do finału w Madrycie. Następnie znowu grała słabo aż do wygranego turnieju w Moskwie. Zajęła ostatecznie 25. pozycję w rankingu. 2016Największymi sukcesami pierwszej części sezonu były: zwycięstwo w Sydney oraz finał w Miami. Dobrze radziła sobie też wiosną na mączce ceglastej. Na Wimbledonie uległa dopiero późniejszej triumfatorce Serenie Williams. W Montrealu i Cincinnati doszła do ćwierćfinału. Dzięki udanej końcówce sezonu (półfinał w Wuhanie, zwycięstwo w Moskwie) zakwalifikowała się do WTA Finals. W półfinale przegrała z późniejszą mistrzynią Dominiką Cibulkovą. W ten sposób została dziewiątą zawodniczką sezonu. 2017Największymi sukcesami w kolejnym sezonie okazały się: finał w Indian Wells (po pokonaniu Plíškovej), półfinał w Madrycie i ćwierćfinał na kortach Wimbledonu (zwycięstwo z Radwańską). Życie rodzinneSwietłana Aleksandrowna Kuzniecowa pochodzi ze sportowej rodziny. Jej ojciec, Aleksandr Kuzniecow, trenował pięciu mistrzów olimpijskich i mistrzów świata w kolarstwie, a także żonę, Galinę Cariową, 6-krotną mistrzynię świata i 20-krotną rekordzistkę świata, jak i syna, Nikołaja Kuzniecowa, wicemistrza olimpijskiego na 4000 m drużynowo z igrzysk olimpijskich w Atlancie, 1996. Historia występów wielkoszlemowych
W, wygrany turniej F, przegrana w finale SF, przegrana w półfinale QF, przegrana w ćwierćfinale xR, przegrana w x rundzie A, brak startu NH, turniej nie odbył się Występy w grze pojedynczej
Występy w grze podwójnej
Występy w grze mieszanej
Finały turniejów WTA
Gra pojedyncza 42 (18–24)
Gra podwójna 31 (16–15)
Występy w Turnieju MistrzyńW grze pojedynczej
W grze podwójnej
Występy w Turnieju WTA Elite TrophyW grze pojedynczej
Turnieje rangi ITF
Gra pojedyncza 2 (1-1)
Występy w igrzyskach olimpijskichGra pojedyncza
Gra podwójna
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowychGra pojedyncza (2)
Gra podwójna (4)
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
_(35497698260).jpg)
