Szefostwo Administracji Armii
Szefostwo Administracji Armii – pion Ministerstwa Spraw Wojskowych w II Rzeczypospolitej. HistoriaSzefostwo Administracji powołane zostało dekretem z 7 stycznia 1921. W jego skład weszły wszystkie departamenty MSWojsk[1][a]. Rozkazem ministra spraw wojskowych z 10 sierpnia 1921 ostatecznie uregulowano zasady organizacji naczelnych władz wojskowych na stopie pokojowej. Szef Administracji stał się doradcą prawnym ministra w sprawach cywilnych i wiążących się z ustawodawstwem wojskowym. W imieniu ministra miał on prawo wydawać rozkazy regulujące codzienne życie armii w okresie pokoju[2]. Jedną z pierwszych decyzji marszałka Józefa Piłsudskiego po przewrocie majowym była reorganizacja naczelnych władz wojskowych. W Ministerstwie Spraw Wojskowych utworzono stanowiska dwóch wiceministrów spraw wojskowych. Pierwszy wiceminister został też szefem Administracji Armii[3]. Szef Administracji Armii odpowiadał za koordynację całokształtu zaopatrzenia wojska i jego materiałowe zabezpieczenie. Nadzór sprawowały poszczególne departamenty[4]. Zgodnie z Zakresem działania osób funkcyjnych z sierpnia 1935 szef Administracji Armii zastępował ministra w kierowaniu wszystkimi działaniami administracji rzeczowej wojska i był odpowiedzialny przed nim za całokształt gospodarki finansowej i rzeczowej wojska oraz za fachowe wyszkolenie służb. Podlegali mu również w zakresie administrowania szefowie departamentów i dowódcy broni przynależni I wiceministrowi[5]. Struktura organizacyjna szefostwa
Szefowie Administracji Armii
Obsada personalna Gabinetu II wiceministra i szefa Administracji ArmiiObsada personalna Gabinetu II wiceministra i szefa Administracji Armii w marcu 1939[7]
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
|