Timea Bacsinszky
Timea Bacsinszky (ur. 8 czerwca 1989 w Lozannie) – szwajcarska tenisistka, srebrna medalistka igrzysk olimpijskich z Rio de Janeiro (2016) w grze podwójnej. Najwyżej sklasyfikowana na 9. pozycji w rankingu gry pojedynczej, w deblu zaś na 36. miejscu. Profesjonalistką była od października 2004. Zwyciężyła w czterech turniejach WTA w grze pojedynczej, natomiast w trzech docierała do finału. Trzynastokrotnie triumfowała w imprezach ITF. W grze podwójnej wygrała w pięciu turniejach WTA Tour – w Budapeszcie, w Pradze, dwukrotnie w Luksemburgu (2010, 2014) oraz w Petersburgu, ponadto pięciokrotnie występowała w innych finałach. Osiągnęła też dwa finały zawodów cyklu WTA 125K series w grze podwójnej, z czego jeden wygrała. Reprezentantka kraju w Pucharze Federacji i Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie[1]. 16 lipca 2021 ogłosiła zakończenie kariery tenisowej[2]. KarieraKariera juniorskaBacsinszky rozpoczęła swoją karierę w turnieju w Beaulieu, gdzie po przejściu eliminacji przegrała w finale. Dzięki „dzikiej karcie” zadebiutowała w Wielkim Szlemie – podczas French Open 2002, odpadając w pierwszej rundzie. W lipcu 2002 zwyciężyła w imprezie w Berlinie. W styczniu 2003 przegrała w ćwierćfinale w San Jose z Michaëllą Krajicek. Podczas French Open odpadła w 1/8 finału, zostając pokonana przez Annę-Lenę Grönefeld. Dwa tygodnie później, doszła do drugiej rundy Wimbledonu. W 2004 przegrała w półfinale Australian Open i French Open, zaś w US Open w trzeciej rundzie. Podczas mistrzostw Europy juniorek w Klosters zdobyła srebrny medal[3] (w grze podwójnej również przegrała w finale[3]). Na początku 2005, po przegranej z Wiktoryją Azaranką w finale turnieju w Melbourne i półfinale Australian Open w singlowym rankingu ITF awansowała na 13. miejsce – najwyższe w karierze[4]. Kariera seniorska2003-2005Pierwszy seniorski turniej, w którym zagrała Bacsinszky, była impreza ITF w Vaduz. Skreczowała wówczas przy stanie 2:5 w meczu pierwszej rundy z Caroline Maes. W deblu również przegrała w pierwszym pojedynku (grała w parze z Rominą Oprandi). W Dublinie, po przejściu eliminacji, przegrała w drugiej rundzie, zaś we Wrexham, również jako kwalifikantka, wygrała cały turniej. W październiku zagrała pierwszy raz w turnieju WTA, w Zurychu – została pokonana w drugiej rundzie kwalifikacji. Sezon 2004 rozpoczęła od zwycięstwa w turnieju w Dinan, pokonując Cipporę Obziler w finale. Następnie, odpadła w drugiej rundzie w Biarritz i w pierwszej rundzie w Strasburgu. W sierpniu, wygrała trzeci turniej ITF w karierze, w Martina Franca. W Zurychu, została pokonana w pierwszym meczu przez Nathalie Dechy[5]. Tydzień później, przegrała w 1/4 finału w Stambule. W ostatnim występie w 2004 przegrała w II rundzie kwalifikacji w Poitiers. Podczas Australian Open 2005 zadebiutowała w seniorskich rozgrywkach Wielkiego Szlema, przegrywając z Galiną Woskobojewą w pierwszej rundzie. Następnie, grając z dziką kartą, doszła do drugiej rundy w Dinan. W kwietniu, przegrała w finale turnieju w Biarritz. W imprezie w Stambule została pokonana przez Oksanę Lubcową. Po przejściu eliminacji przegrała w 1/4 finału w Deauville. 2006Rok 2006 rozpoczęła od udanych eliminacji do ITFu w Sztokholmie, przegrywając później w pierwszej rundzie. W grze podwójnej, w parze z Aurélie Védy wygrała cały turniej. Następnie, w Biberach, również po przejściu kwalifikacji, została pokonana w drugiej rundzie. W kwietniu, w Dinan odniosła czwarte zwycięstwo turniejowe, wygrywając w finale z Jarosławą Szwiedową. Miesiąc później, grając jako kwalifikantka, w turnieju głównym pokonała m.in. Julianę Fedak i Aravane Rezaï, wygrała kolejny turniej w karierze. W maju, dzięki „dzikiej karcie” od organizatorów, zagrała w turnieju WTA w Strasburgu. W pierwszej rundzie pokonała Lisę Raymond 5:7, 6:2, 6:1, by w drugiej przegrać z Nicole Vaidišovą. Dwa tygodnie później, w Gorizii, doszła do 1/2 finału. W eliminacjach do imprezy w Stuttgarcie przegrała w drugiej fazie. Podczas turnieju WTA w Zurychu wygrała trzy mecze kwalifikacyjne i awansowała do turnieju głównego. W I rundzie pokonała Anastasiję Myskinę 6:3, 6:3. W drugiej wygrała ze Francescą Schiavone, po kreczu rywalki przy stanie 6:4. W 1/4 finału została pokonana przez Mariję Szarapową, późniejszą zwyciężczynię[6]. W dwóch ostatnich turniejach, w Bratysławie i Poitiers odpadała w drugich rundach. 2007Kolejny sezon rozpoczęła od przegranej z Renatą Voráčovą w trzeciej rundzie eliminacji do Australian Open. W Paryżu odpadła w pierwszej rundzie kwalifikacji. Na kortach ziemnych w Dinan została pokonana w ćwierćfinale przez Karin Knapp. Podczas turnieju w Cagnes-sur-Mer odniosła 6. zwycięstwo w karierze. W drodze po tytuł pokonała m.in. rozstawioną z „dwójką” Jelenę Wiesninę. W eliminacjach do imprezy w Pradze w pierwszej rundzie pokonała Nehę Uberoi, by w drugiej przegrać z Andreą Hlaváčkovą. Dwa tygodnie później, w Fez doszła do II rundy[7]. Po przejściu eliminacji do French Open przegrała w drugiej rundzie z rozstawioną z numerem 23., Francescą Schiavone 3:6, 6:7(5). Po tym turnieju została pierwszy raz sklasyfikowana w pierwszej setce rankingu – na 89. miejscu. W Barcelonie odpadła w pierwszej rundzie, po porażce z Émilie Loit[8]. Podczas Ordina Open w ’s-Hertogenbosch odpadła w drugiej rundzie eliminacji. Na Wimbledonie została pokonana w pierwszej rundzie przez Wierę Duszewinę. W kolejnym turnieju zagrała miesiąc później, na US Open, przegrywając z turniejową „siódemką”, Nadieżdą Pietrową. W Denain, grając jako najwyżej rozstawiona, odpadła w 1/2 finału. Tydzień później, w Bordeaux, przegrała w drugiej rundzie. W kolejnych turniejach, w Luksemburgu i w Stuttgarcie, odpadała w drugiej rundzie kwalifikacji. Grając dzięki „dzikiej karcie”, w Zurychu zagrała od razu w turnieju głównym – przegrała w pierwszej rundzie z Aloną Bondarenko 6:1, 3:6, 3:6[9]. Podczas Generali Ladies Linz została wyeliminowana w II rundzie kwalifikacji. Na początku listopada, przegrała w drugiej rundzie w Deauville. 2008Rok 2008 rozpoczęła w Gold Coast, turniejem Mondial Australian Women’s Hardcourts. Po przejściu eliminacji, odpadła w pierwszej rundzie. Tydzień później, w Sydney, przegrała w II fazie kwalifikacji. W Australian Open, po wygraniu trzech meczów eliminacyjnych, doszła do drugiej rundy turnieju głównego, gdzie przegrała z Hinduską Sanią Mirzą w trzech setach. Po występie w Melbourne, po raz pierwszy awansowała do pierwszej setki rankingu WTA – na 93. miejsce. Na początku lutego zagrała w Paryżu. Odpadła wówczas w drugiej rundzie eliminacji. Siedem dni później, grając jako kwalifikantka doszła do półfinału turnieju w Antwerpii. Po drodze pokonała, sklasyfikowaną wtedy na 8. miejscu w klasyfikacji singlistek, Danielę Hantuchovą. W walce o finał, przegrała z najwyżej rozstawioną zawodniczką – Justine Henin[10]. W kolejnych czterech turniejach – w Dubaju, Miami, Amelia Island oraz Charleston – przegrywała w pierwszej rundzie. Pod koniec kwietnia, w pierwszej rundzie turnieju Grand Prix de SAR w Fez pokonała Nadię Lalami, zaś w drugiej rundzie została pokonana przez Petrę Cetkovską. W turniejach w Berlinie oraz Rzymie przegrywała w eliminacjach. Na kortach ziemnych w Strasburgu, po pokonaniu Jeleny Dokić, Yan Zi oraz Alony Bondarenko, doszła do 1/2 finału[11]. W wielkoszlemowym French Open, dzięki wysokiemu rankingowi, zagrała od razu w turnieju głównym. W pierwszej rundzie wygrała z Tamirą Paszek, aby w drugiej przegrać z Patty Schnyder. Kolejnym występem Bacsinszky był trzeci w tym sezonie turniej Wielkiego Szlema – Wimbledon. Odpadła w drugiej rundzie, po przegranej z Jeleną Diemientiewą. Tydzień później, w Budapeszcie, została pokonana w pierwszym meczu. W sierpniu, reprezentowała Szwajcarię podczas Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie. W pierwszej rundzie przegrała z turniejową „siódemką”, Amerykanką Venus Williams. Tydzień później, przegrała w pierwszej rundzie Forest Hills Tennis Classic w Forest Hills. Podczas US Open doszła do trzeciej rundy, w której przegrała z późniejszą półfinalistką, Dinarą Safiną. W ostatnich dwóch występach, w Zurychu i Luksemburgu, odpadała w pierwszej rundzie. 2009Sezon 2009 Bacsinszky rozpoczęła turniejem Open Gaz de France w Paryżu. Odpadła tam w pierwszej rundzie, pokonana przez Monicę Niculescu. Na początku marca, doszła do 2. rundy BNP Paribas Open w Indian Wells, przegrywając z turniejową „dziewiątką”, Caroline Wozniacki. W Miami przegrała w pierwszej rundzie. Grając jako rozstawiona z numerem trzecim, odpadła w drugiej rundzie eliminacji do turnieju w Barcelonie. Podczas drugiego turnieju wielkoszlemowego w tym roku, French Open odpadła w 1/64 finału (drugiej rundzie), po przegranej z rozstawioną z 25., Li Na. Podczas turnieju ITF w Marsylii została pokonana przez Masę Zec Peškirič w półfinale. Po drodze wygrała m.in. z najwyżej rozstawioną zawodniczką, Monicą Niculescu. Na Wimbledonie przegrała w drugiej rundzie z Marion Bartoli. W turnieju w Budapeszcie, po przejściu eliminacji, odpadła w 1/4 finału. Tydzień później, w Pradze, również grając jako kwalifikantka, doszła do półfinału, gdzie przegrała z turniejową „jedynką”, Francescą Schiavone. Podczas Istanbul Cup w Stambule przegrała w półfinale z Wierą Duszewiną[12]. W kolejnym turnieju Bacsinszky zagrała dopiero pod koniec sierpnia – podczas ITF-u w Bronksie. Przegrała tam w drugiej rundzie. Podobnie było również podczas US Open, gdzie przegrała w tej fazie z Danielą Hantuchovą. Dwa tygodnie później, w Sofii, odpadła w pierwszej rundzie. W Saint-Malo zagrała jako rozstawiona z „piątką”. Doszła tam do półfinału, gdzie została pokonana przez Alexandrę Dulgheru. Pod koniec września, w Atenach przegrała w II rundzie. Podczas FORTIS Championships Luxembourg w Luksemburgu odniosła pierwsze zwycięstwo w karierze w cyklu WTA Tour, pokonując w finale Sabine Lisicki[13]. Tydzień później, w Urtijëi przegrała w 2. rundzie. W grze podwójnej wygrała w trzech turniejach ITF – w Sofii, Saint-Malo i Urtijëi. Za każdym razem jej partnerką była Tathiana Garbin. Odpadła w dwóch finałach: w Marsylii (partnerowała jej Jelena Bowina) i w Atenach (w parze z Garbin). Zagrała w jednym turnieju Wielkiego Szlema, US Open, gdzie w parze z Alizé Cornet przegrały w pierwszej rundzie. 2010Pierwszym turniejem Bacsinszky w 2010 był Brisbane International w Brisbane. Doszła tam do drugiej rundy, w której przegrała z późniejszą półfinalistką, Aną Ivanović. Tydzień później, w Sydney, startując jako szczęśliwa przegrana („lucky loser”) odpadła w pierwszej rundzie. Podczas pierwszego turnieju wielkoszlemowego, Australian Open, została pokonana w pierwszym meczu przez Yvonne Meusburger. Na początku lutego zagrała w Open GDF Suez, w Paryżu. Odpadła tam w pierwszej rundzie z Karoliną Šprem. W kolejnym turnieju, w Dubaju, również odpadła w pierwszej fazie turnieju głównego. Podczas BNP Paribas Open w Indian Wells przegrała w pierwszej rundzie z Kirsten Flipkens. Dwa tygodnie później, w Miami doszła do IV rundy, po drodze pokonując rozstawioną z „ósemką” Li Na. W pierwszym turnieju w sezonie na nawierzchni ziemnej, Barcelona Ladies Open w Barcelonie odpadła w ćwierćfinale gry pojedynczej[14], zaś w deblu, grając w parze z Tathianą Garbin, doszła do finału, gdzie przegrały z Sarą Errani i Robertą Vinci. Trzy tygodnie później, w Rzymie, doszła do drugiej rundy, w której została pokonana przez liderkę rankingu, Serenę Williams. Podczas Mutua Madrileña Madrid Open w Madrycie odpadła w pierwszej rundzie eliminacji, w których była najwyżej rozstawiona. Tydzień później, w Warszawie przegrała w drugiej fazie turnieju głównego, z późniejszą zwyciężczynią Alexandrą Dulgheru. We French Open doszła do 2. rundy, gdzie przegrała z Dulgheru. W grze podwójnej, grając w parze z Garbin, przegrały w pierwszej rundzie z rozstawionymi z „dziewiątką”, Bethanie Mattek-Sands i Yan Zi. W czerwcu, podczas Wimbledonu odpadła w pierwszej rundzie, po przegranej z Ediną Gallovits. Dwa tygodnie później, w Budapeszcie, przegrała w drugiej rundzie z Alizé Cornet. W Pradze była rozstawiona z numerem trzecim. Została pokonana w I rundzie przez Monicę Niculescu. W obu turniejach, grając w parze z Tathianą Garbin, odniosła zwycięstwa. W finale Gaz de France Budapest Grand Prix pokonały Soranę Cîrsteę i Anabel Medinę Garrigues, zaś w meczu finałowym ECM Prague Open wygrały z Monicą Niculescu i Ágnes Szávay. Tydzień później, w Bad Gastein, grając jako rozstawiona z „dwójką”, doszła do drugiego finału turniejowego w karierze. Przegrała w nim z Julia Görges w dwóch setach[15]. Podczas turnieju w Montrealu w pierwszej rundzie wygrała z Aleksandrą Wozniak, zaś w drugiej przegrała ze Swietłaną Kuzniecową. Podczas Pilot Pen Tennis w New Haven została pokonana w drugiej rundzie przez Mariję Kirilenko. W US Open odpadła w 1 rundzie singla, przegrywając z rozstawioną z numerem 21., Zheng Jie. W gry podwójnej, w parze z Garbin, po pokonaniu rozstawionych z 16. Hsieh Su-wei i Peng Shuai, doszły do trzeciej rundy, gdzie przegrały z późniejszymi finalistkami, Liezel Huber i Nadią Pietrową. Dzięki „dzikiej karcie” od organizatorów, zagrała w turnieju ITF we francuskim Saint-Malo. Doszła do ćwierćfinału, gdzie oddała walkowerem mecz z Virginie Razzano[16]. Tydzień później, w Tokio, przegrała w pierwszej rundzie z rozstawioną z numerem 13., Szachar Pe’er. W kolejnym turnieju, China Open w Pekinie, w pierwszym meczu pokonała Julię Görges. W drugiej rundzie wygrała z turniejową „ósemką”, Wiktoryją Azaranką, po kreczu rywalki przy stanie 3:2 w drugim secie[17]. W 1/8 finału zwyciężyła z Jeleną Wiesniną, zaś w ćwierćfinale przegrała z Peer. W grze podwójnej, w parze z Garbin, odpadły w drugiej rundzie, przegrywając z późniejszymi triumfatorkami, Chuang Chia-jung i Olgą Goworcową. Tydzień później, w imprezie ITF w belgijskim Torhout, doszła do 1/2 finału, gdzie przegrała z Simoną Halep. W ostatnim turnieju, FORTIS Championships Luxembourg w Luksemburgu odpadła w pierwszej rundzie gry pojedynczej, w której została pokonana przez Barborę Záhlavovą-Strýcovą. W grze podwójnej, wraz z Garbin, będąc turniejową „dwójką”, odniosły zwycięstwo, pokonując w finale Benesovą i Záhlavovą-Strýcovą – najwyżej rozstawione. 2011Sezon 2011 rozpoczęła turniejem Medibank International Sydney, gdzie przegrała w pierwszej fazie eliminacji z Rebeccą Marino. Podczas Australian Open została pokonana w I rundzie przez Monicą Niculescu. W grze podwójnej, wraz z Tathianą Garbin były rozstawione z numerem 16. Odpadły w drugiej rundzie z Alexandrą Dulgheru i Magdaléna Rybárikovą. Po tym turnieju Garbin zakończyła sportową karierę[18]. Na początku lutego, podczas Open GDF Suez w Paryżu, odpadła w pierwszych rundach gry pojedynczej oraz gry podwójnej, w której grała z Aurélie Védy. Podczas Dubai Tennis Championships przegrała w 2. rundzie z Marion Bartoli. Tydzień później, w Ad-Dauha, grając jako „lucky loser”, została pokonana przez Peng Shuai. W pierwszej rundzie w Indian Wells pokonała Olgę Goworcową. W drugiej przegrała z rozstawioną z numerem 3., Wierą Zwonariową. W zawodach w Nassau doszła do 1/4 finału. Podczas Sony Ericsson Open doszła do 2. rundy, gdzie została pokonana przez Dominiką Cibulkovą. Pod koniec marca Bacsinszky wycofała się ze wszystkich turniejów z powodu kontuzji lewego kolana[19][20]. 2012Do gry powróciła podczas turnieju w Acapulco, gdzie przegrała w pierwszej rundzie. W Indian Wells doszła do drugiej rundy, gdzie w meczu ze Swietłaną Kuzniecową musiała skreczować z powodu kontuzji prawego ramienia[20][21]. Również w II rundzie odpadła w Fezie. Podczas Internazionali BNL d’Italia skreczowała w meczu z Sarą Errani. 2015Na początku tego sezonu szwajcarska tenisistka dotarła do finału turnieju kategorii WTA International Series w Shenzhen, jednak przegrała z Simoną Halep. W Australian Open dotarła do trzeciej rundy, w której uległa Garbiñe Muguruzie. Na przełomie lutego i marca zwyciężyła w dwóch turniejach singlowych, w Acapulco i Monterrey, dwukrotnie pokonując w finale Caroline Garcię. Dzięki temu w rankingu WTA Tour awansowała na 26. miejsce, wówczas najwyższe w karierze. Podczas turnieju w Indian Wells Szwajcarka kontynuowała kolejne zwycięskie spotkania, by ulec w ćwierćfinale Serenie Williams. We French Open ponownie przegrała ze starszą z sióstr Williams, ale dotarła do najlepszej czwórki turnieju, a Wimbledon zakończyła na ćwierćfinale. W ostatnim wielkoszlemowym turnieju US Open Bacsinszky odpadła w 1. rundzie z Barborą Strýcovą. W październiku zanotowała finał rozgrywek WTA Tour w Pekinie, lecz w nim przegrała z Garbiñe Muguruzą 5:7, 4:6. 2016Ten sezon Szwajcarka zainaugurowała turniejami w Australii (Brisbane i Sydney), jednakże występ każdego z nich kończyła po 1. rundzie. Poprawę formy nie przyniósł jej także start w wielkoszlemowym Australian Open, w którym odpadła w pojedynku o trzecią rundę z Anniką Beck. Tenisistka w przerwie między startami w WTA Tour wystąpiła podczas wygranego pojedynku z Niemkami 3:2 w ćwierćfinale Pucharu Federacji, ale żadnego pojedynku nie wygrała. W Dosze zawodniczka pokonała dwie rywalki. Znaczna poprawa dyspozycji Bacsinszky nastąpiła w trakcie marcowych zawodów rangi Mandatory w Indian Wells i Miami, w którym dochodziła odpowiednio do 1/8 finału i półfinału, w drugim z nich pokonując po drodze m.in. Agnieszkę Radwańską. W połowie kwietnia zawodniczka ponownie znalazła się w składzie półfinałowego spotkania Fed Cup z Czeszkami, ale w dwóch pojedynkach przegrała. Pod koniec tego samego miesiąca Bacsinszky triumfowała w Rabacie, tracąc w turnieju zaledwie jednego seta. Puchar FederacjiW Pucharze Federacji Bacsinszky zadebiutowała w 2004 roku, podczas meczu Szwajcaria – Kanada. Rozegrała wówczas trzy mecze: jeden wygrała (z Marie-Ève Pelletier) oraz dwa przegrała (z Aleksandrą Woźniak i parą Mélanie Marois i Pelletier). Szwajcarki pokonały Kanadę 3:2. Drugi raz w barwach Szwajcarii zagrała rok później, w ćwierćfinale drugiej Grupy Światowej, ze Słowaczkami, zdobywając wszystkie trzy punkty. W lipcu, w pojedynku z Austrią wygrała z Yvonne Meusburger i przegrała z Tamirą Paszek. Podczas 1/4 finału Grupy Światowej II w 2006, Szwajcaria – Japonia, rozgrywanym w Tokio, zdobyła jedyny punkt dla Szwajcarek, wygrywając z Shinobu Asagoe. W meczu o utrzymanie z Australijkami, przegrała trzy pojedynki: z Nicole Pratt, Samanthą Stosur i duetem Alicia Molik/Rennae Stubbs (grała w parze ze Stefanią Boffą). W 2007 zagrała obydwu meczach grupowych w Strefie Euroafrykańskiej. Z Dunkami wygrała mecz deblowy, zaś z Rumunkami przegrała z Mădăliną Gojneą. Dwa lata później, w Zurychu, przegrała dwa mecze singlowe w pojedynku z Niemkami – z Sabine Lisicki i Anną-Leną Grönefeld. Łącznie w reprezentacji rozegrała 53 mecze, 39 w grze pojedynczej i 14 w grze podwójnej. Wygrała dwadzieścia osiem pojedynków, zaś przegrała dwadzieścia pięć[22]. Życie prywatneTimea Bacsinszky zaczęła grać w tenisa w wieku 3 lat pod wpływem matki, Suzanne – dentystki pochodzenia węgierskiego. Jej ojciec, Igor, jest pochodzącym z Siedmiogrodu instruktorem tenisa. Ma troje rodzeństwa – dwie siostry, Sophie i Melindę, oraz brata, Daniela. Włada pięcioma językami: włoskim, francuskim, węgierskim, niemieckim i angielskim. Preferowała grę na kortach twardych. Lubi słuchać muzyki i grać w piłkę ręczną. Jej ulubioną piosenkarką jest Pink[23]. Historia występów wielkoszlemowych
W, wygrany turniej F, przegrana w finale SF, przegrana w półfinale QF, przegrana w ćwierćfinale xR, przegrana w x rundzie Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji A, brak startu Występy w grze pojedynczej
Występy w grze podwójnej
Występy w grze mieszanej
Finały turniejów WTA
Gra pojedyncza 7 (4–3)
Gra podwójna 10 (5–5)
Finały turniejów WTA 125K seriesGra podwójna 2 (1–1)
Występy w Turnieju WTA Elite TrophyW grze pojedynczej
Finały turniejów rangi ITF
Gra pojedyncza 20 (13–7)
Gra podwójna 22 (14–8)
Występy w igrzyskach olimpijskichGra pojedyncza
Gra podwójna
Historia juniorskich występów wielkoszlemowychWystępy w grze pojedynczej
Przypisy
Bibliografia
|