Trybunał inkwizycji w CremieTrybunał inkwizycji w Cremie – sąd inkwizycyjny z siedzibą w Cremie w Republice Weneckiej, kierowany przez dominikanów. Istniał w latach 1614–1797 i należał do struktur inkwizycji rzymskiej. HistoriaCrema w okresie renesansu należała pod względem politycznym do Republiki Weneckiej (od 1449), a pod względem kościelnym do diecezji Piacenzy. Do 1515 podlegała jurysdykcji dominikańskich inkwizytorów Brescii, jednak w maju 1515 została podporządkowana, zgodnie z przynależnością diecezjalną, trybunałowi inkwizycji w Piacenzy. W 1579 Crema została podniesiona do rangi diecezji i wyodrębniona z diecezji Piacenzy. Mimo to, pozostała początkowo podporządkowana inkwizytorowi Piacenzy, którego w Cremie reprezentował odtąd wikariusz generalny. W 1614 papież Paweł V zdecydował o utworzeniu w diecezji Cremy samodzielnego trybunału inkwizycyjnego i powierzeniu go dominikanom. Pierwszym inkwizytorem Cremy został Giovanni Maria Florani. Za decyzją tą przypuszczalnie stały względy polityczne – Crema była bowiem częścią Republiki Weneckiej, a Piacenza należała do księstwa Parmy. Inkwizycja w Cremie działała do 1797, kiedy wojska rewolucyjnej Francji najechały północną Italię, powodując rozpad Republiki Weneckiej. W Cremie została powołana municypalna Republika Cremy, której władze 12 sierpnia 1797 wydały dekretu o zniesieniu. Ostatni inkwizytor Pietro Placido Novelli został aresztowany za wygłaszanie antyrepublikańskich poglądów, ale po krótkim uwięzieniu go zwolniono. OrganizacjaNa czele trybunału stał dominikanin z konwentu S. Domenico, należącego do prowincji lombardzkiej zakonu dominikańskiego. Pomagał mu jeden wikariusz generalny. Jego jurysdykcja obejmowała diecezję Cremy. Nominacji inkwizytorskich dokonywała rzymska Kongregacja Świętego Oficjum. ArchiwumArchiwum trybunału w Cremie, podobnie jak większości włoskich trybunałów inkwizycyjnych, zostało w przeważającej mierze zniszczone. Zachowały się jednak dwa tomy dokumentacji procesowej. Pierwszy z nich znajduje się w archiwum diecezjalnym w Cremie i dotyczy działalności wikariatu inkwizycyjnego w Cremie latach 1582–1613. Drugi natomiast przechowywana jest w Biblioteca Valdese w Torre Pellice i obejmuje dokumentację procesową trybunału z lat 1622–1630. Na podstawie powyższej dokumentacji wiadomo, że w latach 1582-1613 przed wikariuszem inkwizycji w Piacenzy dla diecezji Cremy wszczęte zostały 53 postępowania, w tym 44 procesy formalne. Natomiast w latach 1622–1630 przed inkwizytorem Cremy wszczęto 63 postępowania, w tym 25 procesów formalnych. Nikogo nie skazano przy tym na śmierć. Ostatni inkwizytor Cremy, Pietro Placido Novelli, w roku 1795 odnotował zaledwie szesnaście denuncjacji. Inkwizytorzy Cremy (od 1614)Nie jest znana pełna lista inkwizytorów Cremy. W 1729 dominikański historyk Domenico Francesco Muzio sporządził katalogi inkwizytorów dominikańskich wszystkich włoskich trybunałów, w tym trybunału z Cremy, brak jednak podobnego opracowania dla późniejszego okresu.
Ostatnim inkwizytorem Cremy był Pietro Placido Novelli OP (1787–1797)[8]. Nie są znani jego poprzednicy z lat 1765-1787. Przypisy
Bibliografia
Information related to Trybunał inkwizycji w Cremie |