Władysław Woźniak

Władysław Antoni Woźniak (ur. 15 października 1933 w Sosnowcu) – polski działacz partyjny, oficer służb mundurowych i Ludowego Wojska Polskiego, w latach 1981–1982 prezydent Raciborza, w latach 1981–1990 I sekretarz Komitetu Miejskiego PZPR w Raciborzu.

Syn Ignacego i Janiny. W 1954 został absolwentem dwuletniej szkoły oficerskiej w ramach Centrum Wyszkolenia Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. Od 1954 do 1956 służył w Powiatowym Urzędzie Bezpieczeństwa Wewnętrznego (Delegaturze ds. Bezpieczeństwa Publicznego) w Niemodlinie, dochodząc do stanowiska oficera operacyjnego w stopniu chorążego^[1]. Później służył w Ludowym Wojsku Polskim w stopniu porucznika^[2].

Od 1954 członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, należał do plenum i egzekutywy Komitetu Miejskiego PZPR w Raciborzu^[1]. Do 1981 zajmował stanowisko wiceprezydenta Raciborza^[3]. W 1981 Miejska Rada Narodowa wybrała Józefa Bernatka na prezydenta Raciborza, jednak ta kandydatura została zablokowana przez władze wojewódzkie^[4]. Ostatecznie 28 grudnia 1981 na stanowisko prezydenta powołano Władysława Woźniaka. Zajmował je do września 1982, następnie w latach 1982–1990 był ostatnim I sekretarzem Komitetu Miejskiego PZPR w tym mieście^[5].