|
Władysława Jaworska
Władysława Jadwiga Kober-Jaworska (ur. 14 lipca 1910 w Rzeszowie, zm. 7 lipca 2009 w Warszawie) – polska historyczka sztuki. ŻyciorysW 1928 ukończyła Prywatne Gimnazjum Żeńskie i rozpoczęła studia na Wydziale Romanistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Równolegle studiowała anglistykę oraz uczęszczała do Szkoły Nauk Politycznych. W 1954 została członkinią Stowarzyszenia Historyków Sztuki. Przez wiele lat była pracowniczką Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk, na Uniwersytecie Warszawskim wykładała historię sztuki. W latach 1975–78 była przewodniczącą Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki AICA. Następnie dożywotnio pełniła funkcję honorowej przewodniczącej. Przedmiotem badań Władysławy Kober-Jaworskiej było malarstwo polskie i europejskie przełomu XIX i XX wieku. W 1969 opublikowała pracę dotyczącą twórczości Paula Gauguina i działalności szkoły z Port-Avent. Była inicjatorką opublikowania Pamiętnika Tadeusza Makowskiego, napisała monografię Władysława Ślewińskiego oraz prace dotyczące polskich artystów osiadłych we Francji. Inicjowała i przygotowywała wystawy tematycznie związane z malarstwem. Pochowana na cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie[1]. OdznaczeniaW uznaniu zasług dla polskich i światowej nauki oraz opublikowanie licznych prac związanych z malarstwem i historią sztuki Władysława Kober-Jaworska była wielokrotnie nagradzana i odznaczana m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Francuskiej Legii Honorowej (1979) oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Polonia Restituta (1998). Przypisy
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (osoba): Identyfikatory zewnętrzne:
|
||||||||||||||||||||||
