|
Zamek w Uniejowie
Zamek w Uniejowie – zabytkowy[1] zamek w Uniejowie[2]. Zamek biskupi posadowiony na lewym brzegu Warty jest jednym z głównych zabytków miasta. Historia zamkuZamek wybudowany został w latach 1360–1365 na miejscu starej fortalicji drewnianej, zniszczonej podczas najazdu Krzyżaków na miasto w 1331. Inicjatorem budowy zamku był arcybiskup gnieźnieński Jarosław Bogoria Skotnicki. Wybudowany na planie czworoboku z wysoką na 25 metrów cylindryczną wieżą o charakterze stołpu. Zamek był częścią systemu twierdz granicznych broniących od północy dostępu do centrum państwa, jednocześnie pełniąc funkcję ważnego ośrodka administracji i zarządu diecezji. W zamku przechowywano wartościowy księgozbiór, archiwum i skarbiec katedry gnieźnieńskiej. Odbywały się w nim ważne spotkania, jak np. synod w 1376 z udziałem nuncjusza papieskiego[2][3]. Po pożarze w 1525 obiekt został przebudowany przez starostę Stanisława z Gomolina na renesansową rezydencję, którą ukończono w 1534 (wtedy utracił większość cech gotyckich). Ostatecznie rolę obronną przestał pełnić w pierwszej połowie XVII w., kiedy otrzymał wczesnobarokową formę, stając się rezydencją biskupów Jana Wężyka herbu Wąż i Macieja Łubieńskiego herbu Pomian. Z tego czasu pochodzi okazały portal wjazdowy z herbami obu duchownych. W 1704 roku został spustoszony przez wojska saskie[4]. Po pożarze miasta z 1736, podczas którego spłonęły dachy nad budynkami mieszkalnymi i nad wieżą, ich remont przeprowadził biskup Krzysztof Antoni Szembek[2][3]. W 1836 z nadania cara zamek z tytułem hrabiowskim otrzymał za zasługi w tłumieniu powstania listopadowego pochodzący z Estonii generał Karol Toll, który jednak nigdy w nim nie zamieszkał[5]. Dopiero jego syn Aleksander Toll w 1848 dokonał klasycystycznej przebudowy obiektu w stylu romantycznym, a jego żona założyła na zachód od rezydencji romantyczny park krajobrazowy z wieloma gatunkami drzew rodzimych i zagranicznych[6]. Tollowie spolonizowali się i władali zamkiem do końca I wojny światowej[2][3]. Podczas II wojny światowej oraz w okresie powojennym zamek został znacząco zdewastowany[4]. W latach 1956–1967 zamek odrestaurowano i zaadaptowano na archiwum. Mieści się w nim hotel wraz z centrum konferencyjnym oraz restauracja[3]. Galeria
Przypisy
Linki zewnętrzne |
||||||||||||||||||||||||||||||||
.jpg)
.jpg)
.jpg)
